Esas No: 2018/16
Karar No: 2018/14
Karar Tarihi: 16.02.2018
Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2018/16 Esas 2018/14 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Muhafaza görevini kötüye kullanma
Hüküm : Mahkumiyet (Direnme)
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında Bursa(Kapatılan) 10. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 11.04.2013 tarih ve 2012/954-2013/506 sayılı kararı ile muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan mahkumiyet kararı verildiği, bu kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 12.02.2014 tarih ve 2013/12237-2014/1537 sayılı kararı ile bozulduğu, Bursa 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 21.10.2014 tarih ve 2014/191-2014/542 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın Yargıtay 16. Ceza Dairesi"ne gönderildiği, anılan Dairenin 02.06.2015 tarih ve 2015/3519-2015/1657 sayılı kararı ile dosya Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, 02.12.2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 14.12.2016 tarih ve 2015/687-2016/1858 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiği, Dairemiz tarafından iş bölümü değişikliği nedeniyle 19.01.2017 tarih ve 2017/33-2017/69 sayılı görevsizlik kararı ile dosya Yargıtay 16. Ceza Dairesi"ne gönderildiği, Yargıtay 16. Ceza Dairesi de 22.03.2017 tarih ve 2017/55-2017/3183 sayılı iş bölümü değişikliği nedeniyle gönderme kararı ile dosya Yargıtay 8. Ceza Dairesi"ne gönderildiği, Yargıtay 8. Ceza Dairesi de 29.01.2018 tarih ve 2017/10769-2018/675 sayılı görevsizlik kararı ile dosyayı Dairemize gönderdiği, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunduğu, dosya kapsamı, sanık savunmaları ve gösterilen gerekçeye göre direnmenin yerinde olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.