Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/18342 Esas 2015/9487 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18342
Karar No: 2015/9487

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/18342 Esas 2015/9487 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın, Vergi Usul Kanunu'na aykırı davranmak suçundan cezalandırılması ile ilgili davada, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hapis cezası kararı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma isteminin kabul edilmesi sonucu bozuldu. Mahkeme, tebligat tarihinde ticari faaliyetini sürdüren şirketin defter ve belgelerinin teslimi için yapılan tebligatın geçerli olmaması nedeniyle suçun yasal unsurlarının oluşmadığını belirledi ve sanığın beraatına karar verdi. Kararda, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139/1 ve 2. maddelerine değinilerek, vergi incelemelerinin esas itibariyle iş yerinde yapılacağı ve incelemenin dairede yapılması gerektiren nedenlerin varlığı önceden belirlenmeden, mükelleflere yapılan tebligatların hukuken geçerli olamayacağı vurgulandı. Ayrıca, sanığın cezası 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 51. maddesi uyarınca ertelenmişti.
19. Ceza Dairesi         2015/18342 E.  ,  2015/9487 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No :....
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na aykırı davranmak suçundan sanık ... anılan Kanun’un 359/a-2. maddesi gereğince 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 51. maddesi uyarınca ertelenmesine dair Asliye Ceza Mahkemesinin 29/04/2008 tarihli ve ...esas, ... sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 15/12/2014 gün ve ... sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/12/2014 gün ve... sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
213 sayılı Kanun’un 139/1. maddesi uyarınca vergi incelemelerinin, esas itibariyle incelemeye tabi olanın iş yerinde yapılacağının hüküm altına alındığı, aynı maddenin 2. fıkrasına göre, iş yerinin müsait olmaması, ölüm, işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapılması imkansız olur veya mükellef ve vergi sorumluları isterlerse incelemenin dairede yapılabileceği nazara alındığında, incelemenin dairede yapılmasını gerektiren nedenlerden birinin varlığı önceden belirlenmeden, faaliyetini sürdüren mükelleflere defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatların hukuken geçerli olmayacağı dikkate alınarak, tebligat tarihinde ticari faaliyetini sürdürdüğü anlaşılan sanığa yapılan tebligatın geçerli olmadığı ve bu nedenle de atılı suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Tebligat tarihinde ticari faaliyetini sürdürdüğü anlaşılan şirketin defter ve belgelerinin teslimi hususunda sanığa yapılan tebligatın geçerli olmaması nedeniyle atılı suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı cihetle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği beraat karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle yerinde görüldüğünden . Asliye Ceza Mahkemesinin 29/04/2008 tarihli ve ... esas, ... sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık ...hakkındaki hapis cezasının kaldırılmasına ve infaz edilmemesine, 29/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Hemen Ara