Esas No: 2015/17753
Karar No: 2015/9206
Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/17753 Esas 2015/9206 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Marka hakkına tecavüz suçundan sanık ..., 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 15 gün hapis ve 100,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 51/1-3. maddesi gereğince verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın ertelenmesine ve 2 yıl süre ile denetim süresine tabi tutulmasına, aynı Kanun’un 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, ancak 53/1-c. maddesi gereğince kendi alt soyu üzerindeki velâyet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverme tarihine kadar, diğer haklar yönünden ise hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar yoksun bırakılmasına dair Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 03/02/2015 tarihli ve ... esas, ... sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 10/07/2015 gün ve ... sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16/09/2015 gün ve ... sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53/3. maddesinde yer alan "Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz. Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen hükümlü hakkında birinci fıkranın (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğunun uygulanmamasına karar verilebilir." seklindeki düzenleme karsısında. 1 yıl 15 gün hapis cezası ertelenen sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 03/02/2015 tarihli ve ... esas, ... sayılı kararının CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre hükmün TCK "nın 53. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna dair bölümünün karar metninden çıkarılarak yerine “sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/1-a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına; 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c bendinde belirtilen hak yoksunluklarının ise, anılan Kanun"un 53/3.maddesi gereğince kendi alt soyu yönünden uygulanmamasına, altsoyu haricindeki kişiler yönünden ise 53/1-c bendinde belirtilen hak yoksunluklarının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına " ibaresinin eklenmesine, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, 24/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.