Tebliğname No : 11 - 2013/100350
MAHKEMESİ : Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/12/2012
NUMARASI : 2011/87 (E) ve 2012/564 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanıktan; 2005-2006-2007 takvim yıllarına ilişkin defter ve belgelerinin geçerli tebligatla istenmesine rağmen ibraz edilmediğinin iddia ve kabul edildiği olayda; mükellefiyetinin terkin edildiği anlaşılan sanığın vergi suçu ve eki raporlarında iş yeri adresi olarak “G...Petrol karşısı Lüleburgaz, Kırklareli” adresinin gösterildiği, 14.03.2008 tarihli istem yazısının da bu adrese çıkartıldığı, ancak 10.02.2009 tarihli tebligat alındısında görünen adresin “P.. R... S..., B. Blok, D.23 K...” olduğu, bu adresinde iş yeri adresi olarak belirtildiği, tebligatı ise sanığın kardeşi olan S. E."ın aldığı ve sanığın savunmasında tebligattan haberdar olmadığını beyan ettiği görülmekle; öncelikle tebligatta görünen adresin kime ait işyeri adresi olduğunun araştırılmasından sonra sanığın yetkilisi olduğu S... İnş. Gıda.. Ltd Şirketinin faaliyetine devam ettiğinin anlaşılması halinde 213 sayılı Kanun"un 139. maddesine göre vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği, hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Kanun"un 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, işyeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesini dosyaya ibrazının istenmesi bu araştırmaların sonucuna göre yapılan tebligatın hukuki geçerliliğinin bulunmaması sonucu beraat kararı verilebileceği gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma sonucu hüküm tesisi,
2- Kabule göre de,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması da dikkate alınarak yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.