Tebliğname No : KYB - 2015/297349
Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık M.. P.."in, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin Kayseri 2. İcra Ceza Mahkemesinin 05/03/2015 tarihli ve 2015/84 esas, 2015/150 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 11/08/2015 gün ve 52920 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/09/2015 gün ve KYB.2015-297349 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 17/12/2014 tarihinde alınan taahhütnamede takip öncesi faiz olarak 98,22 Türk lirası, takip sonrası faiz olarak 93,74 Türk lirası belirtilmiş ise de, taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz gösterilmediği gibi alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında gösterilmemesi nedeniyle taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde sanığın cezalandırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Kayseri 2. İcra Ceza Mahkemesinin 05/03/2015 tarihli ve 2015/84 esas, 2015/150 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsi cezasının kaldırılmasına, 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.