Taraflar arasında görülen davada;
Davacı Hazine; davalıların kayden malik olduğu kat mülkiyeti kurulu 160 parsel sayılı taşınmazın bir bölümünün kıyı kenar çizgisi içinde kaldığını, devletin hüküm ve tasarrufu altında kalan yerlerin özel mülkiyete konu olamayacağını ileri sürerek kıyı kenar çizgisi içinde kalan kısmın tapu kaydının iptali ile terkinine, elatmanın önlenmesi ve muhdesatın yıkımına karar verilmesini istemiştir.
Davalı ve birleşen davalılar, çekişmeli taşınmaz üzerindeki bağımsız bölümleri iyiniyetle iktisap ettiklerini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece; 14.03.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 sayılı yasa ile değişik 3402 sayılı Kadastro Kanununun 12. maddesine eklenen 3. fıkra 2 ve 3. cümle ve geçici 10. maddedeki düzenlemeler karşısında 10 yıllık hak düşürücü süre yönünden reddine, hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, yargılama giderlerinin davacı hazine üzerinde bırakılmasına ve avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karar, davacı hazine tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi ..... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, 3621 sayılı Yasadan kaynaklanan taşınmazın sicil kaydının kütükten terkini isteğine ilişkin olup mahkemece karar tarihinde yürürlükte bulunan 5841 sayılı Yasa ile 3402 sayılı Yasanın 12/3 maddesine ilave düzenlemeler getiren değişiklikler gözetilerek davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki; kurulan hüküm karar tarihi itibariyle doğru ise de anılan Yasa Anayasa Mahkemesinin 12.05.2011 tarih, 2009/31 Esas, 2011/77 sayılı kararı ile iptal edilmiştir. Her ne kadar Anayasanın 153. maddesi hükmü uyarınca Anayasa Mahkemesi kararları geriye yürümez ise de kesin hüküm halini almayan davası derdest bulunan çekişmelerde iptal hükmünün uygulanması gerekeceği gerek yargısal uygulamalarda gerekse öğretide kabul edilmiştir. Kesin hüküm halini almamış ve usuli kazanılmış hakkın istisnasını teşkil eden bu durum karşısında 5841 sayılı Yasa hükümleri gereğince davanın reddine ilişkin olarak kurulan hükmün, verildiği tarih itibariyle doğru olduğu düşünülse de Anayasa Mahkemesinin anılan kararı karşısında kazanılmış hak olgusundan bahsetmek te olanaksızdı. Hal böyle olunca; 28.11.1997 tarih, 5/3 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı da gözetilmek suretiyle iddia ve savunma doğrultusunda taraf delilleri toplanarak ortaya çıkacak sonuca göre 6099 sayılı Yasa da gözönüne alınmak suretiyle işin esası  bakımından bir hüküm kurulması için karar bozulmalıdır.
Davacı Hazinenin bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi uyarınca HUMK’nu 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA,  alınan peşin  harcın  temyiz  edene  geri  verilmesin, 03.10.2011  tarihinde  oybirliğiyle  karar  verildi.