Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden malik olduğu 735 parsel sayılı taşınmaza komşu 743, 744 ve 734 parsel maliki davalıların tarım yapmak suretiyle müdahalede bulunduklarını ileri sürerek elatmanın önlenmesine ve ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, çekişmeli taşınmazı 1957 tarihinden itibaren murisinden intikal ettiği şekilde kullandığını, daha önce bir ihtarda bulunulmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davacının kayden malik olduğu çaplı taşınmaza, komşu parsel maliki davalıların tarım yapmak suretiyle tasarrufta bulunduklarının keşfen saptandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar, davalılardan Y.Ç. tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Dava; çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.Mahkemece; davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre; kayden davacıya ait çekişme konusu taşınmazda davalının haklı ve geçerli bir neden bulunmaksızın tarım yapmak suretiyle tasarrufta bulunduğu belirlenerek elatmanın önlenmesine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalı .... bu yöne değinen temyiz itirazı yerinde değildir. Reddine,
Ancak, davacının da kabulünde olduğu üzere davalının taşınmazı uzunca bir süre kullandığı gözetildiğinde davalı ile kayıt maliki asında BK 299 maddesinde öngörülen sözlü olarak ariyet akdi yaptıklarının ve aynı Yasanın 304. maddesi uyarınca da dava açılmakla akde son verildiği kabul edilmek suretiyle davalının dava tarihinden önce fuzuli şagil olmadığı gözetilerek ecrimisilden sorumlu tutulmaması gerekirken aksine düşüncelerle yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
Davalı Y.Ç.nın bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir, kabulüyle hükmün belirtilen nedenden ötürü 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi uyarınca 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 03.10.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
