Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 1191 parsel sayılı taşınmazın maliki olduğunu, komşu parsel maliki davalıların tarlanın sınırlarını bozup bir kısmını ekip dikmek suretiyle tecavüz ettiklerini ileri sürüp, elatmanın önlenmesini istemiştir.
Davalılar, davacının arazisine müdahale etmediklerini bildirip, davanın reddini savunmuşlar, yargılama sırasında davalı H."in ölümü üzerine mirasçıları davaya dahil edilmiştir.
Mahkemece, davalıların davacının taşınmazına vaki bir tecavüzlerinin bulunmadığı, taşınmaz üzerindeki yolun davalılar tarafından sürekli kullanıldığının sübut bulmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar  verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar  verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; 1191 parsel sayılı taşınmazın kayden davacıya, 1192 parselin davalılardan H. A."e, 1194 parselin ise diğer davalı K. M."e ait olduğu ve komşu 1194 ve 1192 parsel sayılı taşınmazlar ile davacıya ait taşınmaz arasında bilirkişi raporunda sarı ile boyanan bölümün zeminde yol olarak bulunduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece, yapılan araştırma ve inceleme neticesinde özellikle, dinlenilen tanık ifadelerinden sarı ile gösterilen ve iki parsel arasında kalan yerin herkes tarafından kullanıldığı ve davalıların da zaman zaman bu yolu kullandıkları dosya kapsamı ile sabittir.
Hemen ifade edilmelidir ki, davacının çapı kapsamında kalan yerde meydana getirilen yolun başkaları tarafından kullanılmasına mülkiyet sahibi olan davacının müsaade etmesi veya göz yumması davalıların da kullanması yönünden geçerli bir neden olarak kabul edilemez.
Diğer taraftan, davalıların davacının mülkiyet alalında kalan ve yol  olarak kullanılan yerle ilgili lehlerine tesis etmiş oldukları bir geçit hakkı da bulunmamaktadır.
O halde, T.M.K."nun 683.maddesi hükmü gereğince davacının malik olduğu taşınmazda sarı boya ile gösterilen yere zaman zaman dahi olsa davalıların elattıkları belirlendiğine göre, davanın kabul edilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 28.09.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.