Taraflar arasında birleştirilerek  görülen davada;
Davacılar, kayden paydaşı oldukları 606 ada 1 parsel sayılı taşınmazda bulunan binanın bodrum katını davalıların haksız kullandığını ileri sürerek elatmanın önlenmesine ve 3.000,00.-YTL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılar A. R., C. ve A. D., dava konusu bodrum katın fiili taksim suretiyle paydaş davalı A.R.’nın kullanımına bırakıldığını, yıllardır fiili kullanımın aynı şekilde devam ettiğini, davalı A.’in kiracı olup kira bedellerinin ödendiğini belirterek davanın reddini savunmuşlardır. Diğer davalılar, dava konusu binadaki ortak yerin kullanımındaki haksızlığın giderilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmaza davalılar A.ve M. Ö.’in bir müdahalesi olmadığı, diğer davalıların yeri haksız kullandıkları gerekçesiyle asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar A. R., C.ve A.D. tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, tetkik hakimi  raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.   
 
Dava ve birleşen dava, paylı mülkiyet üzere olan taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; paylı mülkiyet üzere olan dava konusu 1 parsel sayılı taşınmazın çekişmeye konu olan bodrum katının tamamını davalılar A.R.ve C.’nın haklı ve geçerli bir neden olmaksızın tasarruflarında bulundurdukları belirlenerek yazılı olduğu şekilde hüküm kurulmuş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalılar A. R. ve C..’nın diğer temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak, asıl davaya konu çekişmeli taşınmazı kullandığı saptanan davalı A. D.’ın yargılama aşamasında kullanımına son verdiği gözetilerek elatmanın önlenmesi isteği bakımından anılan davalı A.D. hakkında davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, hakkındaki elatmanın önlenmesi isteği bakımından da kabul kararı verilmesi doğru olmadığı gibi, kabule göre de, asıl ve birleşen dava bakımından davacıların çekişme konusu taşınmazdaki payları dikkate alınarak belirlenen ve yargılama sırasında harcı tamamlanan dava değeri üzerinden harç ve vekalet ücretinin hüküm altına alınması gerekirken, taşınmazın tamamının değeri üzerinden fazla harç ve avukatlık parasına karar verilmiş olması da doğru değildir.
 Davalılar A.R., C. ve A.D.’ın bu yönlere ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 22.09.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.