Esas No: 2014/4143
Karar No: 2016/7861
Karar Tarihi: 20.10.2016
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/4143 Esas 2016/7861 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.nın 157/1, 62/1, 52/2-4, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yalnız yaşayan ve hasta olan katılana yaklaşarak yardımcı olmaya başladığı, evine gidip geldiği, kendisine ölünceye kadar bakacakları vaadinde bulunduğu, büyük ve asansörlü bir ev almalarının sağlığı açısından iyi olacağını, ayrıca hastaneye gidip gelmek için araba lazım olduğunu söyleyerek katılanı ev ve araba almaya ikna ettiği, daha sonra katılanın hesabından çektikleri parayla kendi adına ev ve araba aldığı, ayrıca kredi kartı borçlarını ödediği, daha sonra ise katılana bakmaktan vazgeçip huzur evine yerleştirme teklifinde bulunduğunun iddia edildiği olayda, sanığın dolandırıcılık kastıyla hareket ettiğine ilişkin mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın katılanın ısrarı ile ev ve araba aldığına, kredi kartı borçlarını ödediğine, dolandırıcılık kastı olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 20/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.