Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakanları İ.K."ın taşınmazlarını mirasçılar arasında paylaştırmak istediğini, Tosya"da yaşamaması nedeniyle muris ile davalı torunu N."ın, kendisine verilecek payı ileride devredeceği şeklinde anlaşmaları üzerine bu payın da davalı N. payına ilave edilmek suretiyle ve muvazaalı olarak N."a temlik edildiğini, ancak daha sonra N."ın taşınmazlardaki çekişmeli payları devre yanaşmayarak dedesi ile yaptığı muvazaalı işlemden faydalanmaya çalıştığını, bu nedenle N. ile dedesi arasında ceza ve hukuk davaları görüldüğünü ileri sürüp, 219 ada 1 ve 23 parselin 1/9 payı ile 663 ada 4 parselin 1/3 payının iptali ile adına tescilini istemiştir.
Davalı N., davanın reddini savunmuş, diğer davalılar davacının iddiasının doğru olduğunu, davayı kabul ettiklerini bildirmişlerdir.
Mahkemece, murisin devir esnasında özgür iradesi ile hareket ettiği, sözleşmede inançlı işlem ve esas hata bulunmadığı hususlarının kesinleşmiş mahkeme ilamı ile sübuta erdiği ve tapudaki işlemlerde herhangi bir muvazaanın bulunmadığı gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; 219 ada 1 parsel, 219 ada 23 parsel ve 663 ada 4 parsel sayılı taşınmazların tamamı miras bırakan İ. K. adına kayıtlı iken 28.12.2001 tarihli akitlerle 219 ada 1 ve 219 ada 23 parsellerin 3/9 payını dava dışı kızı R."a, 3/9 payını yine dava dışı kızı E."ye, 1/9 payını dava dışı torunu A."e ve 2/9 payını da davalı torunu N."a, ayrıca 663 ada 4 parselin 1/3 payını dava dışı torunu A."e ve 2/3 payını davalı torunu N."a rücu şartı ile bağışladığı, miras bırakanın kızları R.ve E. ile torunları F., A. ve N."ın ve 2.eşi E."nin dışında mirasçısının bulunmadığı görülmektedir.
Davacı F., miras bırakanın bu temliklerdeki amacının taşınmazlarını mirasçıları arasında paylaştırmak olup Tosya da olmaması ve verdiği vekaletnamenin hatalı ve eksik olup kullanılamaması nedeniyle miras bırakan ile davalı kardeşi N."ın aralarında anlaşarak kendisine verilecek payın ileride devretmek üzere davalı N."a inanca dayalı olarak temlik edildiğini, ancak daha sonra N."ın payını iade etmediğini ileri sürerek, eldeki davayı açmıştır. O halde, F. ile davalı N. arasındaki çekişmenin inançlı işlemden kaynaklandığı açıktır.
Gerçekten de, miras bırakan İ. K."ın aynı iddialarda bulunarak Tosya Asliye Hukuk Mahkemesinin 2004/251 E, 2005/225 K. sayılı dosyasında bağıştan dönme, hata, hile hukuksal nedenlere dayanarak iptal-tescil isteğinde bulunduğu, iddianın ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilerek ve derecattan geçerek kesinleştiği gözetildiğinde murisin iradesinin de bu yönde olduğu tartışmasızdır.
Nitekim, miras bırakan İ.tarafından davalı aleyhine Tosya Sulh Ceza Mahkemesinin 2004/161 E, 2004/286 K. sayılı hakaret, sövme ve tehdit iddiası ile açılan şahsi ceza davasında davalı N.savunmasında;”dedesinin sağlığında mal varlığını paylaştırdığını, bu paylaşım sırasında kendisine daha sonra kardeşi F."ya intikal ettirmek üzere fazla pay devrettiğini, önce taşınmazları F."ya devretmek istediğini, ancak F."nın İstanbul"dan gelmediğini, daha sonra da dedesinin kardeşi F."ya ilave bağışlarda bulunmasından dolayı bu taşınmazları devretmediğini, bu nedenle dedesiyle aralarında husumet doğduğunu” ifade etmiştir. Anılan bu beyanın davalıyı bağlayacağı, mülkiyetin naklinin sebebini teşkil edeceği açıktır.
Hal böyle olunca, davalının maddi olayların doğruluğunu teyit eder nitelikteki ifadesi de gözetildiğinde davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken delillerin taktirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 21.09.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
