Taraflar arasında birleştirilerek görülen davalarda;  
Davacı, kayden davalılara ait 1017 parsel sayılı taşınmazın kıyıda kaldığını özel mülkiyete konu olamayacağını ileri sürerek tapu iptali, terkin ve yıkım isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, kadastro tespitinin kesinleşmesinden itibaren dava tarihine kadar 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçirildiği gerekçesiyle davaların reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davalar, çekişmeli taşınmazların kıyı-kenar çizgisine göre kıyıda kaldığı iddiasına dayalı tapu iptali, terkin ve yıkım isteklerine ilişkin olup mahkemece, 5841 sayılı yasa değişikliği gözetilerek davaların hak düşürücü süreden retlerine karar verilmiş olduğu görülmüştür.
Gerçekten de işin esası bakımından 5841 Sayılı Yasanın yürürlüğü döneminde davaların hak düşürücü süreden reddedilmiş olması doğrudur. Ancak anılan yasa Anayasa Mahkemesinin 12.05.2011 tarih 2009/31 E. 2011/77 K. sayılı kararı ile iptal edilmiş ve henüz Resmi Gazetede yayımlanmadığı için bu defa aynı tarih aynı esas ve 2011/27 sayılı karar ile iptal hükmünün de eldeki davalara uygulanmak üzere yürütmenin durdurulmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Öyle ise, kesin hüküm halini almamış ve usulü kazanılmış hakkın istisnasını teşkil eden bu durum karşısında 5841 Sayılı Yasa hükümleri uyarınca davaların reddine ilişkin olarak kurulan hükmün, verildiği tarih itibarıyla doğru olduğu düşünülse de, Anayasa Mahkemesinin anılan kararı nedeniyle kural olarak işin esasının 28.11.1997 tarih 5/3 sayılı İçtihadı birleştirme Kararına göre belirlenen veya belirlenecek olan kıyı kenar çizgisine göre çözüme kavuşturulacağı açıktır.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları belirtilen sebeplerle yerindedir. Kabulü ile hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  15.07.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.