Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, ortak miras bırakan Y... A..."un 37450 ada 5 ve 7 parsel sayılı taşınmazlardaki paylarını mirasçılardan mal kaçırmak amacıyla muvazaalı olarak davalı yeğenine satış suretiyle devrettiğini ileri sürerek, payları oranında iptal ve tescil isteminde bulunmuşlardır. Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, muvazaa olgusunun sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar  verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 18.2.2011 Cuma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden vekili Avukat A.... M... K... ile temyiz edilen vekili Avukat N... A... geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 37450 ada 5 parsel sayılı taşınmazın 1255/7080 payı ile 37450 ada 7 parsel sayılı taşınmazın 535/6010 payı miras bırakan Y...A... adına kayıtlı iken intifa hakkını üzerinde bırakarak çıplak mülkiyetini 26.05.2006 tarihli akitle davalıya satış suretiyle temlik ettiği, satış işleminin öncesinde Ankara 45. Noterliğinin 24.04.2006 tarihli düzenleme şeklinde ölünceye kadar bakım sözleşmesi ile aynı taşınmazlar hakkında muris ile davalı arasında ölünceye kadar bakım akdi yapıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, miras bırakanın davalıya satış suretiyle yapmış olduğu taşınmazlardaki pay temlikinin bakım karşılığı olmadığı, mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu belirlenmek ve bu olgu benimsenmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş olması kural olarak doğrudur.
Ancak, yargılama sırasında miras bırakanın davalıya temlik ettiği  payların kamulaştırma ile Büyükşehir Belediyesine geçtiği ve sicil kaydının oluştuğu böylece anılan payların mülkiyetinin Belediyeye ait olduğu gözetildiğinde davacıların hakkının bedele dönüştüğü kabul edilmelidir.
Hemen belirtilmelidir ki, böylesi bir durumda HUMK"nun 186. maddesinin uygulama olanağı yoktur.
Hal böyle olunca, yukarıda değinilen çerçevede iddianın değerlendirilip isteğin bedele dönüştüğü gözetilerek bir hüküm kurulması gerekirken  kamulaştırma neticesinde çekişmeli taşınmazlarda davalının mülkiyetten kaynaklanan bir hakkı kalmadığı gözetilmeksizin yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.
Davalının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.12.2010 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 825.00.-TL. duruşma avukatlık parasının temyiz edilenden alınmasına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  27.06.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.