Esas No: 2015/12300
Karar No: 2016/7558
Karar Tarihi: 12.10.2016
Mala zarar verme - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/12300 Esas 2016/7558 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : TCK 152/1-a, md gereği mahkumiyet
Mala zarar verme suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanığın olay günü ... 12 nolu 112 acil sağlık hizmetleri istasyonuna ait ... plakalı ambulansın sağ taraf ön kapı üzerinde bulunan dikiz aynasını yumrukla kırdığı olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.10.2009 gün ve 8-124-224 sayılı kararında açıkça belirlendiği gibi temel cezanın belirlenmesinde hakim somut olayda, TCK"nın 61/1 maddesini göz önünde bulundurarak işlenen suçun kanuni tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında temel cezayı belirlerken aynı yasanın 3/1. maddesi uyarınca hüküm ile işlenen fiil arasında "orantı" bulunmasını gözetmek durumundadır. Hakimin temel cezayı belirlerken dayandığı gerekçenin yasal ve yeterli olması denetime izin verecek şekilde açıkça gösterilmesi gereklidir.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde kullanılan gerekçenin TCK"nun 61. maddesi anlamında yasal ve buna bağlı olarak alt sınırdan uzaklaşarak ceza tayin edilmesi doğru bir uygulama olarak kabul edilebilir ise de; suça konu değer gözetildiğinde, sanığın, kamuya ait ambulansa verdiği zarar hususunda idarenin herhangi bir masraf yapmadan zararı gidermiş olması karşısında, alt sınırı 1 yıl olan iş bu suçta temel cezanın 3 yıl olarak belirlenmiş olması orantılılık ilkesi ile bağdaşmadığından takdir hakkının hak ve nesafet kuralları sınırlarını aşar şekilde kullanılması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 12/10/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.