Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kadastro çalışmaları ile davalı adına tescil edilen 130 ada 7 ve 15 parsel sayılı taşınmazların zilyetlikle edinilemeyecek devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerden olduğunu ileri sürüp, tapu kayıtlarının iptali ile Hazine adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazları uzun yıllardır tarım arazisi olarak kullandığını, yerlerin hazine ile ilgisi olmadığını belirtip davanın reddini savunmuştur.
Davanın reddine ilişkin önceden verilen kararın Dairece; “….7 parselin (B) ve 15 parselin (D ile belirtilen kısımları yönünden davalı lehine zilyetlik koşullarının gerçekleşmediği ve 3402 Sayılı Kadastro Yasasının 18. maddesi hükmü gereği anılan taşınmazların ileride ekonomik yarar sağlayacağı gözetilerek davanın kabulüne karar verilmesi gereğine değinilerek bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda bozmaya uygun hüküm kurulmuştur.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kadastro ile oluşan sicil kaydının iptali ile tescil isteğine ilişkin olup, mahkemece hükmüne uyulan bozma ilamında gösterildiği şekilde işlem ifa edilerek, davanın kısmen kabul ve kısmen reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
O halde, davacı Hazinenin tüm, davalıların sair temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak, hüküm tarihinden sonra 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 Sayılı Yasanın 16.maddesi hükmü ile 3402 Sayılı Kadastro Yasasının 36.maddesi hükmüne ilave edilen 36/A maddesi düzenlemesi ile kamu kurum ve kuruluşlarınca kadastro tespit işlemlerine göre açılacak veya açılan dava ve bu davalar sonucu davanın kabulü halinde davalı tarafın yargılama giderlerinden ve HUMK."nun 423/3. ve 29.5.1957 tarih 4/16 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince bu giderlerden sayılan harç ve avukatlık ücretinden sorumlu tutulamayacağı hükmü öngörülmüş ve anılan bu yasal düzenlemenin infaz aşamasına kadar geçen süre içerisinde de gözetilmesi gerektiği öngörülmüştür.
Öyle ise, anılan yasal düzenleme eldeki davalara da geçmişe etkili olarak uygulanması gerekeceğinden davalı tarafın yargılama giderlerinden sorumlu tutulmaması yönünde karar verilebilmesi bakımından hüküm bozulmalıdır.Davalıların, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlere hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 20.06.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.