Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, dava konusu 880 parselin paydaşı, 879 parselin ise tamamının maliki olduğunu, davalıların 880 sayılı parsele izni olmaksızın baz istasyonu kurmak suretiyle haksız olarak müdahale ettiklerini, 879 parseli ise boydan boya geçecek şekilde yola dönüştürdüklerini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davacının paydaşı olduğu 880 nolu parselle ilgili kira sözleşmesinin pay ve paydaş çoğunluğunun bulunmaması nedeniyle geçersiz olduğu gerekçesiyle davalılar tarafından yapılan baz istasyonlarının yıkımına, 897 parselin bilirkişi raporunda belirtilen kısmına davalıların elatmalarının önlenmesine karar verilmiştir.
Karar, davalılar tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma isteğinin değerden reddiyle gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava çaplı taşınmazlara elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden toplanan delillerden, dava konusu 880 ve 879 parsel sayılı taşınmazlarda davalının paydaş olduğu, davalıların ise taşınmazlarda kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan herhangi bir haklarının bulunmadığı anlaşılmaktadır.  
Davacı, 880 parsel sayılı taşınmazın muvafakatı olmaksızın diğer paydaşlar tarafından davalılara kiralandığını, kira sözleşmesinin geçersiz olduğunu ileri sürerek, elatmanın önlenmesini istemiş, 879 parsel sayılı taşınmaza ise davalılar tarafından 880 parseldeki baz istasyonlarına ulaşmak için bir kısmının yol olarak kullanılmak suretiyle müdahale edildiğini ileri sürerek, bu parsel bakımından da talebini yenilemiştir.
Davalıların, davacının paydaşı olduğu 879 parsel sayılı taşınmazın bir kısmını 880 parselde yer alan baz istasyonlarına ulaşmak için yol olarak kullandıkları saptanmak suretiyle yol olarak kullanılan kısma elatmalarının önlenmesine karar verilmiş olması doğrudur. Davalıların bu parsele ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine, öteki temyiz itirazlarına gelince;
880 parsel sayılı taşınmazın paydaşlardan H... Tarafından davalılardan K... Hizmet ve İşletmecilik A.Ş.’ne 21.06.2007 tarihli kira sözleşmesi ile kiralandığı, diğer davalıların ise anılan şirketle sözleşme yaparak taşınmazın bir kısmına baz istasyonları kurdukları, dosya içeriğindeki 01.04.2000 tarihli tutanakta ise tüm paydaşların dava konusu taşınmaza baz istasyonu kurulmasına ilişkin olarak H... E...’ü vekil tayin ettikleri, paydaşlardan S...’in ise kendi adına asaleten ve davacıya vekaleten tutanağı imzaladığı görülmektedir. Öte yandan davacının 27.10.1995 tarihli düzenleme şeklinde vekaletname ile taşınmazlarının kiralanması da dahil olmak üzere S... E...’ü genel vekil tayin ettiği vekaletname içeriği ile sabittir. Bu durumda 880 parsel sayılı taşınmaza baz istasyonu kurularak kiraya verilmesinin tüm paydaşların muvafakati ile yapıldığının kabulü gerekir.Diğer bir deyişle davalıların anılan parseli kiracı sıfatıyla kullandıkları ve fuzuli şagil olmadıkları sonucuna ulaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, 880 parsel yönünden davalıların taşınmazda kiracı oldukları kabul edilmek suretiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek ve yanılgılı değerlendirme ile kabulüne karar verilmiş olması doğru değildir.
Davalıların, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,   25.5.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.