Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacılar, 2149 ada 10 sayılı parseli kapsayan imar uygulamasının İdari Yargıda iptal edildiğini ileri sürerek, imar parsellerinin iptali ile eski hale getirilmesini istemişlerdir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, imar işlemi iptal edilmekle imar kayıtlarının dayanağının ortadan kalktığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, bir kısım davalılar tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 24.05.2011 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz edenler vekili Avukat N...Y.. geldi, davetiye tebliğine rağmen temyiz eden davalı asil ile temyiz edilenler vekilleri Avukatlar gelmediler, yokluklarında duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, kadastral parselin ihyası isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davaya konu 2149 ada 10 sayılı kadastral parselin ıslah-imar uygulaması neticesinde 8416 ada 6, 7, 12 ve 16(tevhiden 17) sayılı imar parsellerinde kaldığı, İstanbul 6. İdare Mahkemesinin 28.12.2001 tarih, 2001/1112 esas, 2001/1822 sayılı kararı ile imar uygulamasının iptaline karar verildiği ve kararın Danıştay incelemesinden geçerek kesinleştiği, böylece imar parsellerinin dayanağını teşkil eden idari işlemin ortadan kalktığı anlaşıldığına göre, davanın kabul edilmesinde kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Davalıların öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ne var ki, imar işleminin iptal edilmesi nedeniyle imar öncesi kadastral sicilin canlandırılmasının amaçlandığı bu tür sicile yönelik davalarda mülkiyetin özüne dokunan bir uyuşmazlıktan söz edilemiyeceği ve imar işleminin davalıların iradesi dışında gerçekleştirilen kamusal bir uygulama olduğu hususları dikkate alındığında, eldeki davanın maktu harca tabi davalardan bulunduğu gözetilerek maktu karar ve ilam harcına hükmedilmesi, ayrıca, davalılara yargılama masrafı ve 29.05.1957 tarih 4/16 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince bu giderlerden sayılan vekalet ücreti ile H.U.M.K."nun 423/3 maddesi hükmü gereğince ilam harcı yüklenmemesi gerekirken, yazılı biçimde hüküm kurulması doğru değildir.
Davalıların temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK."nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2010 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 825.00.-TL. duruşma avukatlık parasının temyiz edilenden alınmasına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 24.05.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.