Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, dava konusu 1496 parselin Yakapınar Belediyesi adına kayıtlı iken taşınmazın talep üzerine 05.02.2009 tarih, 2 sayılı meclis kararı “Jandarma Komutanlığına hizmet binası ”  olarak tahsis edildiğini, Yakapınar Belediyesinin Yüreğir İlçe sınırları içinde kalması üzerine ilgili tahsis işleminin 09.02.2009 tarihinde Yüreğir Belediyesi tarafından onaylandığını, Yüreğir Tapu Sicil Müdürlüğünün başvurusu üzerine anılan taşınmaz kaydına “tahsis şerhi ” işlemesi gerekirken taşınmazın mülkiyetinin Hazine adına tescil edildiğini ileri sürerek davalı Hazine adına olan kaydın iptali ile Yüreğir Belediyesi adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın açılmasına sebebiyet verilmediğini, çekişmeli taşınmazın “Yakapınar Jandarma Komutanlığı hizmet binası ve tesisleri olarak kullanılmak üzere İçişleri Bakanlığına tahsis edildiğini, işlemlerin dava konusu taşınmazın Hazine adına devrinin ve ardından da ilgili kuruma tahsis amacını taşıdığını belirterek davanın reddini savunmuştur. 
Mahkemece; davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı Belediye, 1496 parsel sayılı taşınmazın ilçe jandarma komutanlığına hizmet binası olarak  kullanılmak üzere tamamının 5393 Sayılı Yasanın 15/h ve 18/e maddeleri ile 5018 Sayılı Yasanın 47. maddesine göre tahsisine, bu işle ilgili işlemler için Belediye Başkanına yetki verilmesine 5.2.2009 tarih ve 2 sayılı meclis kararı ile kararlaştırıldığını; 9.2.2009 tarihinde kararın onaylanarak 19.3.2009 taihinde Tapu Sicil Müdürlüğüne başvurulduğunu; ancak tahsis yerine tescil işlemi yapıldığını ileri sürerek, iptal ve tescil isteğinde bulunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar  verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; gerçekten belediye meclisi kararı ile çekişmeli taşınmazın tamamının jandarma hizmetlerinde kullanılmak  üzere tahsis edildiği, 23.3.2009 tarihli tescil istem belgesinde de işlem tashihen devir olarak tanımlanmasına karşın, istem bölümünde tescil yazıldığı ve buna dayalı olarak  davalı Hazine adına kaydedildiği gözetildiğinde, eldeki davanın yolsuz  tescil nedenine dayalı olduğu tartışmasızdır.
Öncelikle belirtmek gerekir ki; 5393 Sayılı Yasanın 15/h maddesinde;"taşınmazın tahsisi" belediyenin yetkileri arasında sayılmış 18/e maddesinde de;"tahsis kararının belediye meclisine ait bir yetki olduğu" belirtilmiştir. Keza, 5018 Sayılı Yasanın 47.maddesinde;"Kamu  idareleri .... mülkiyetlerindeki  . ... taşınmazlar, .... bedelsiz  olarak  tahsis edilebilirler...." hükmünü öngörmüştür.
Bu durumda,  Tapu Sicil Müdürlüğünce tapu kaydına tahsis şerhi  verilmesi yerine tescil işlemi yapılması, illetten yoksun, diğer  bir deyişle yolsuz  bir  işlem niteliğindedir. T.M.K."nun 1025.maddesi uyarınca süreye bağlı olmaksızın  tapu sicilinin düzeltilmesi istenebilir.
Hal böyle olunca, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, aksine düşüncelerle davanın reddedilmesi doğru değildir.
Davacının, temyiz  itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  23.05.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.