Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 104 parsel sayılı taşınmazın kadastro tespitinin kesinleşmeden önce itirazlı olarak 4.6.1975 tarih 9 sıra nolu tapulu taşınmazdaki payını davalıların miras bırakanı S Ç."ten satın aldığını, kadastro mahkemesinde tespite itiraz davasının sonuçlanarak davalıların murisi S. Ç. adına tesciline karar verildiğini, tapuda adına tescili gerekirken davalı mirasçıların taşınmazı diğer davalı H.G.e satış suretiyle temlik ettiklerini ileri sürerek S.Ç.ten gelen payın iptali ve adına tescil kararı verilmesini istemiştir.
Davalılar, iddiaların yerinde olmadığını belirtip davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece,  3402 Sayılı Yasanın 12/3 maddesi uyarınca 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.   
Karar, davacı vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . .raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, kadastro tespit tutanağının düzenlenmesinden sonra tapudan edinilen payın 3402 Sayılı Yasanın 26. ve 40. maddeleri gereğince tescili isteğine ilişkindir.
Mahkemece, 3402 Sayılı Yasanın 12/3 maddesinde öngörülen hak düşürücü süreden dolayı davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; çekişme konusu taşınmazın Aralık 1954 tarih 50 sıra nolu tapu kaydı uygulanmak suretiyle 3/20 payın davalıların miras bırakanı S. Ç.  diğer payların ise dava dışı kişiler adına tespit edildiği ve anılan tespite karşı tapulama mahkemesinde dava dışı kişiler tarafından açılan dava sonunda C.T. Mahkemesinin 1979/280 esas 1981/136 karar 28.4.1981 tarihli kararı ie 8/42 payın S.Ç. adına tesciline karar verildiği ve bu kararın derecattan geçerek 28.5.1982 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Kadastro tespit tutanağı 14.8.1959 tarihinde düzenlenmiş,  davacı tespite dayanak Aralık 1954 tarih 50 sıra nolu tapu kaydı üzerinden tespitten sonra 4.6.1975 tarihinde S. Ç.ten 3/20 payını satın almak suretiyle kayden malik olmuştur.
O halde, davacının durumunun 3402 Sayılı Kadastro Kanunun 26. ve 40. maddeleri kapsamında değerlendirilmesi gerekeceği açıktır. Bu durumda, davacının dayandığı hukuki sebep kadastro tespit tutanağının tanzim tarihinden önceki bir neden olmayıp sonradan doğan hakka ilişkin bulunması nedeniyle somut olayda aynı yasanın 12/3 maddesinin uygulama yeri yoktur.
Hal böyle olunca, tarafların istek ve savunmaları doğrultusunda delillerin toplanarak işin esası bakımından bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ve yasal olmayan gerekçe ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.04.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.