Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 344 ada 23 parsel sayılı mülkiyeti Yalova Belediyesine ait bulunan mezarlık vasıflı taşınmazın 13.7.1987"de onanan imar planında semt oyun alanı olarak planlandığını ve 1988"den beri semt oyun alanı olarak kullanıldığını, taşınmazın mezarlık vasfını tamamen yitirdiğini ileri sürüp, dava konusu taşınmazın mezarlık vasfının iptal edilerek, arsa vasıflı olarak tashih edilerek tapuya tescilini istemiştir.
Davalı, yürürlükteki mevzuat gereğince bu talebin yerine getirilmesinin mümkün olmadığını bildirip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 19.1.2010 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan yönetmelik hükümleri dikkate alınarak ve bu hükümlerin bağlayıcı nitelikte olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 19.4.2011 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden vekili Avukat A.G. ile temyiz edilen vekili Avukat G.Ş.geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi .tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı Belediye, sınırları içinde bulunan ve mezarlık niteliği ile tescilli çekişme konusu 344 ada 23 parsel sayılı taşınmazın aktif olarak kullanılmadığını ileri sürüp, niteliğinin arsa olarak düzeltilmesini isteyerek eldeki davayı açmıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, 5393 Sayılı Yasanın 79.maddesinde diğer kanunlarla getirilen hükümler saklı kalmak üzere mezarlıkların Belediyenin tasarrufunda bulunduğuna değinilmiş, keza, 3402 Sayılı Kadastro Yasasında, hizmet mallarını belirleyen 16/A maddesi ve gerekse mezarlıkların korunması hakkındaki 3998 sayılı Yasanın 1.maddesi hükmü gereğince mezarlıkların mülkiyetinin sınırları içinde bulunduğu Tüzel Kişiliğe ait olacağı öngörülmüş iken Mezarlık Yerlerinin İnşaası ile Cenaze Nakil ve Defin İşlemleri Hakkındaki Yönetmeliğin 8/2.maddesi hükmü uyarınca mezarlıkların niteliklerinin değiştirilemeyeceği ve imar mevzuatı çerçevesinde dahi vasfının değiştirilip başka hizmet alanlarında kullanılamayacağı öngörülmüştür.
O halde, anılan yasal düzenlemeler uyarınca niteliğinin arsa vasfına dönüştürülmesi isteğinin yasal olduğu söylenemez.
Ne varki, 18.5.1994 tarih ve 1994/5623 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe giren Tapu Sicil Tüzüğünün 81 ve 85.maddelerine göre tapu kütüğündeki kaydın değiştirilmesi ve kütük üzerindeki düzeltmelerin, bir başka ifade ile tapuda cins ve vasıf düzeltilmesi işlemlerinin Tapu İdaresince yapılacağı ve idari bir görev olduğu tartışmasızdır.
Hal böyle olunca, davanın görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir. Davacının, temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 03.12.2010 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 825.00.-TL. duruşma avukatlık parasının temyiz edilenden alınmasına, 19.4.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
