Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden paydaş olduğu 97 parsel sayılı taşınmazı, davalıların üstün hakları olmadan işgal ettiklerini, taşınmazın kiraya verilmesi için pay ve paydaş çoğunluğu gerektiği halde bu durumun da mevcut olmadığını ileri sürerek, elatmalarının önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı M. G.çekişme konusu parsel üzerinde yeralan kullandığı dükkan ile diğer 3 dükkanın, taşınmazın paydaşlarından olan M.Ç.tarafından kiraya verildiğini belirterek, davanın reddini savunmuş, diğer davalılar savunma getirmemişlerdir.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmazın, en büyük paydaşı olan dava dışı M.Ç. tarafından kiraya verildiği, davacı dışındaki üçüncü paydaşında bu duruma bir itirazının bulunmadığı, pay ve paydaş çoğunluğunun sağlandığı, davalıların kira ilişkisi gereği taşınmazı kullandıkları gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . . raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davalı, fuzuli işgal nedeni ile çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; davacının çekişmeli taşınmazda paydaş olduğu, davalıların, dava dışı 294/384 pay çoğunluğuna sahip M.Ç."ın kiracısı olduğunu savundukları görülmektedir. Bilindiği üzere, kiraya verme işlemi T.M.K."nun 691.maddesinde sözü edilen önemli yönetim işlerinden sayılır. Pay ve paydaş çoğunluğu ile karar verilmesini zorunlu kılar.
Mahkemece; pay ve paydaş çoğunluğunun sağlandığından sözedilerek davanın reddine karar verilmiş ise de, bu yöndeki araştırmanın yeterli olduğundan sözedilemez.
Özellikle; kiraya veren sıfatını taşıdığı savunulan M.Ç."ın bilgisine başvurulmadığı gibi, üçüncü paydaş olan R.oğlu M."ın kira ilişkisine onay verip vermediği de araştırılmamıştır.
Hal böyle olunca; davalılar ile paydaş M.Ç.arasında kira ilişkisi bulunup bulunmadığı, diğer paydaşın buna onay verip vermediği konusunda tüm taraf delillerinin toplanması ve hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Davacının, temyiz itirazları belirtilen sebeplerle yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 07.4.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.