Taraflar arasında görülen davada;
Davacı Hazine,224  ada  2  sayılı  imar  parselinin  paydaşlarından  Ş. ve  M. "in mirasçılarının  bulunmadığını  ileri  sürerek  paylarının  son  mirasçı sıfatıyla  adına  tescilini  istemiştir.
Karşı   davacı  F., anılan payların  Türk  Medeni  Kanununun 713/2  maddesi  uyarınca  kendisi  üzerine  tesciline  karar  verilmesi  isteğinde  bulunmuştur.
Mahkemece, taşınmazın  paydaşlarından  Ş. ve  M.t"in  mirasçılarının  tespit  edilemediği  gerekçesiyle  asıl  davanın  kabulüne karar  verilmiş, karşı  dava  ise  kesin  hüküm  nedeniyle  reddedilmiştir.
Karar, davalı- karşı  davacı  ve  kayyım tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, TMK."nun 501. maddesine dayalı; karşı dava, TMK."nun 713/2. maddesine dayalı tapu iptali-tescil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, asıl davanın kabulüne, karşı davanın ise reddine karar verilmiş; hüküm Kayyım ve karşı davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davaya konu 224 ada 2 sayılı parselin paydaşları arasında M.kızı Ş.ile T.oğlu M.n de bulunduğu; davacı Hazinenin, adı geçen paydaşların mirasçısız öldüklerini ileri sürerek asıl davayı açtığı; karşı davacı F. S."ün de aynı paylar hakkında zilyetliğe dayalı karşı davayı açtığı anlaşılmaktadır.
Karşı dava ile, reddedilip kesinleşen dosya arasındaki 2006/51 esas sayılı davanın tarafları, konusu ve dava sebebi aynı olduğuna göre, karşı davanın kesin hüküm nedeniyle reddedilmesi doğrudur. Karşı davacının öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ne var ki, asıl dava bakımından, çekişmeli pay maliklerinin mirasçıları bulunup bulunmadığı yönünde hükme yeterli bir soruşturma yapıldığını söyleyebilme olanağı yoktur..
Nitekim, Kayyım"ın temyiz dilekçesine eklediği M. kızı Ş. ile T.oğlu M.in veraset ilamlarında, bu kişilerin mirasçılarının bulunduğu görülmektedir.
Hal böyle olunca, ibraz edilen veraset ilamları da gözetilerek çekişmeli pay malikleri M. kızı Ş.ile T.oğlu M."in nüfus kayıtlarına ulaşılması, mirasçıları bulunup bulunmadığının kuşkuya yer bırakmayacak biçimde açıklığa kavuşturulması, ondan sonra bir karar verilmesi gerekirken, eksik soruşturma ile yetinilmesi doğru değildir.
Diğer taraftan, keşfen belirlenen dava değeri üzerinden eksik harç tamamlanmadığı halde, karşı davacıya harcı tamamlanmayan değer üzerinden fazla vekalet ücreti yüklenmesi de isabetsizdir. 
Davalı Kayyım ile karşı davacının temyiz itirazları açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK."nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin  harcın  temyiz  edene  geri  verilmesine, 30.03.2011 tarihinde oybirliğiyle  karar verildi.