Esas No: 2015/8457
Karar No: 2015/2504
Karar Tarihi: 30.06.2015
Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/8457 Esas 2015/2504 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 17.07.2014 gün ve 2014-14752/49349 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 02.09.2014 gün ve KYB.2014/283543 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmi belgede sahtecilik suçundan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 05/05/2011 tarihli ve 2010/366 Esas, 2011/230 sayılı kararı ile 3 yıl hapis cezasına hükümlü ..."ın, mahsup talebinin reddine dair, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 03/12/2013 tarihli ve 2010/366 Esas, 2011/230 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile söz konusu ek kararın ortadan kaldırılmasına ilişkin, ... Ağır Ceza Mahkemesinin 15/04/2014 tarihli ve 2014/246 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
İnfaza ilişkin hususların kazanılmış hak oluşturmayacağı gözetilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre,
1- Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 17/11/2011 tarihli ve 2011/8403 Esas, 2011/28680 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, "Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 31/01/2006 tarihli ve 2006/1-4 Esas, 2006/7 sayılı kararında açıklandığı üzere, şartla salıverme ile infazın sona ermeyip devam ettiği ve hükümlünün önceki mahkumiyetinden mahsubu gereken fazla sürenin 647 sayılı Kanunun 19. ve Ek 2. maddelerine göre şartla tahliyeye hak kazanacağı süreden fazla olan süre olmayıp, mahkumiyetini aşan sürenin olduğu" hususu dikkate alındığında, somut dosyada hükümlünün mahkumiyetinden mahsubu gereken sürenin koşullu salıverilmeye hak kazanacağı süreden fazla olmasına karşın bihakkın tahliye tarihini aşmadığı gözetilmeksizin mahsup talebinin reddine ilişkin karara karşı yapılan itirazın reddi yerine kabulüne karar verilmesinde,
2- Kabule göre de, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 271/2. maddesinde yer alan "İtiraz yerinde görülürse merci, aynı zamanda itiraz konusu hakkında da karar verir." hükmüne aykırı olarak, merciince itirazın kabulüne karar verilmesine karşın mahsup talebiyle ilgili karar verilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesine ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"nun 05.02.2015 gün ve 2014/Bşk-485 Esas, 2015/105 sayılı kararına göre; kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin Yüksek 19. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli daireye gönderilmesine 30.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.