Taraflar arasında görülen davada;
Davacı kurum, kayıt maliki olduğu 32 parsel sayılı taşınmazın güney-batı sınırından davalı tarafından yaptırılan taş dolgu çalışması sırasında taşınmazına müdahale edildiğini, ihata duvarının tahrip edildiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesine ve taş duvarın yıkımına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmazların sınır komşusu olduğunu, paydaşı olduğu taşınmazda payına düşen kısımda imar ihya çalışması yaptığı sırada, komşu taşınmaz sınırındaki ihata duvarının çöktüğünü,  çöken duvarı yeniden yapmakla birlikte davacı kurum personelinin yer göstermesi üzerine duvar örüldüğünü, müdahale etmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur. 
Mahkemece; davalının kayden davacıya ati çaplı taşınmaza taşkın ihata duvarı çekmek suretiyle müdahale ettiğinin keşfen sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğine ilişkin olup, mahkemece yapılan araştırma ve uygulama neticesinde davalının kayden davacıya ait çaplı taşınmaza teknik bilirkişinin rapor  ve krokisinde mavi ile boyalı (B) harfi ile gösterilen yere haklı ve geçerli bir neden olmaksızın elattığı belirlenerek duvarın yıkımına ve krokisinde sarı ile boyalı (A) ile gösterilen bölüme de elatmanın önlenmesine karar  verilmiş olmasında bir  isabetsizlik yoktur. Bu yöne değinen davalının temyiz  itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak, dava dilekçesinde  gösterilen harcı ikmal  edilmemiş dava değeri üzerinden davada vekil ile temsil edilen davacı yararına avukatlık ücreti takdir ve tayin edilmesi gerekirken keşfen belirlenen ne varki harcı ikmal edilmeyen değer  üzerinden fazla avukatlık  ücretinin hüküm  altına alınmış olması isabetsizdir.
Davalının, bu yöne ilişkin temyiz  itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  28.3.2011  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.