Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, miras bırakan dedeleri S.Ç.’ın çekişme konusu taşınmazları ölünceye kadar bakım akdi ve satış yoluyla davalılara temlik ettiğini, tüm temliklerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, payları oranında iptal ve tescil istemişler, yargılama sırasında davacı İ. davasından feragat etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Davanın reddine dair karar, Dairece; “…miras bırakanın tüm mirasçılarını kapsar biçimde mallarını paylaştırma kastıyla hareket edip etmediğinin tesbit edilerek sonucuna göre karar verilmesi …”gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur. Bozma ilamına karşı direnilmesi üzerine Hukuk Genel Kurulunca “..Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken önceki kararda direnilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle direnme kararının bozulmasına …”karar verilmiştir.Bozmaya uyularak davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı A. vekili ve davalılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, hükmüne uyulan bozma ilamı gereğince davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması kural olarak doğrudur.
Bilindiği üzere; mahkemece bozma ilamına uyulmakla tarafları yararına usuli kazanılmış hak doğar ve bozma ilamı doğrultusunda karar verilmesi zorunlu hale gelir. Bozma ilamında her ne kadar 421 parsele değinilmemiş ise de karar düzeltme isteği üzerine yapılan incelemede bozma ilamında 421 parsele değinilmemesinin maddi yanılgıya dayalı olduğu ve davalı İsa Çalışır’a temlik edilen 421 parsel sayılı taşınmaz yönünden de davanın kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Ancak, mahkemece bozma ilamına uyulmasına rağmen yine 421 parselle ilgili bir hüküm kurulmamıştır.
Hal böyle olunca, tarafların bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle kararın HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 10.03.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
