Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 176 ada 7 parsel sayılı taşınmazın 1, 2, 3 ve 4 nolu katındaki 7 nolu bağımsız  bölümde paydaş olduğunu, davalının 2006 yılı Haziran ayından itibaren aralarında herhangi bir hukuki ilişki olmadan dershane faaliyetlerini sürdürdüğünü, davalı tarafın taşınmazın öteki paydaşı ile kira sözleşmesi yaptığını, söz konusu kira akdinin kendisini bağlamayacağını ileri sürüp, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemiştir.
Davalı şirket, dava dışı S.A. ile aralarındaki kira sözleşmesi uyarınca taşınmazda dershane işlettiklerini, 30.6.2012 yılına kadar bütün kira bedellerini ödediklerini belirtip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının payını dava dışı S."ya özel eğitim kurumu olarak kullanılmak üzere kiraladığı, davalı şirketin de S."dan kiralamak suretiyle taşınmazı kullanmaya başladığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar  verilmiştir.
Karar, davacı vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  . . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, taraflar arasında kiracılık ilişkisi bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar  verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere göre; 7 nolu bağımsız bölümün 9/16 oranında paydaşı olan S.A. tarafından 1.6.2006 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile paylı mülkiyet üzere olan çekişme konusu taşınmazın dava dışı Özel Yorum Eğitim Dershanecilik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketine kiralandığı sabit olup, davalı Özel A. Bilge Eğitim Basım Yayın İnşaat ve Ticaret Limited Şirketi ile yapılan bir kira akdinin bulunmadığı, ancak davalı şirketin taşınmazı  dershane olarak kullandığı anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir  ki; kendisi ile kira akdi yapılan Özel Yorum Eğitim Dershanecilik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi ile davalı şirket ayrı ayrı  tüzel kişiliğe sahiptir. Her iki şirketin ortaklarının aynı gerçek kişiler olması  şirketlerin  ayrı ayrı tüzel kişilik olmalarına mani teşkil etmeyeceği gözetildiğinde davalı şirketin dava dışı şirket ile yapılan sözleşmeye göre taşınmazı kullanmasına olanak yoktur. Öte yandan, çekişme konusu taşınmaz T.M.K."nun 688 ve takip eden

maddelerinde düzenlenen paylı mülkiyet hükümlerine tabidir. Davacı B.ile dava dışı S."nın taşınmazda paydaş oldukları ve dava dışı S."nın taşınmazı Özel Yorum Eğitim Dershanecilik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketine kiraya verdiği dosyadaki kira sözleşmelerinden anlaşılmaktadır. Bilindiği üzere, paylı mülkiyet üzere olan bir taşınmazda geçerli bir kira akdinin varlığının kabul edilebilmesi için T.M.K."nun 691 ve 6.5.1955 tarih ve 12/18 Sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca pay ve paydaş çoğunluğunca gerçekleştirilmesi zorunludur. Oysa, Özel Yorum Ltd.Şti. ile yapılan kira sözleşmesine paydaşlardan S.iştirak etmiş, diğer paydaş davacı B. sözleşmede yer almamıştır. Buna göre, dava dışı şirket ile yapılan sözleşme dahi geçersizdir. Kaldı ki, davalı ile geçerli bir akit yapılmadığı da açıktır. Diğer  taraftan, S.nın yapmış olduğu kira akdine diğer paydaş B."un B.K.38.maddesi hükmü uyarınca icazet verdiği de iddia ve ispat edilmiş değildir.
O halde, ecrimisil isteği de gözetilerek saptanacak ecrimisille birlikte davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 09.3.2011  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.