MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 53, 52/2-4, maddeleri gereğince
mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni olarak öngörülmemiştir.
Sanığın 04.10.2010 tarihli karara karşı eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde, bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili ceza dairesi olması karşısında, ... Asliye Ceza Mahkemesi’nin 13.06.2012 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu; bu kapsamda, sanığın sorguda vermiş olduğu adrese çıkarılan tebligatın 03.11.2010 tarihinde iadesi üzerine, Mernis adresinin bulunması halinde kayıtlı adresine, bulunmaması halinde ise, önce adres araştırması yapılıp tespit edilememesi halinde ilanen tebliğ yapılması gerekirken, bu kurallara riayet edilmeden doğrudan aynı adrese Tebligat Kanunu 35. maddesine göre yapılan tebligatın usul ve yasaya aykırı olduğu anlaşılmakla, sanığın eski hale getirme talebinin haklı, temyiz isteminin ise, öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın katılana ait iş yerini telefonla arayarak 3 ton kömür siparişi verdiği parayı adreste teslim edeceğini söylediği bu beyan üzerine müştekinin işçileri olan tanıklar ..., ... ve ..."un kamyona üç ton kömür yükleyerek sanığın telefonla bildirmiş olduğu adrese götürdükleri bu adresin sanığa ait olmayıp tanık Nevzat Arslana ait olduğu sanığın adresin kapısında işçileri karşılayarak kömürün nevzat arslana ait depoya indirilmesini sağladığı kömür boşaltılırken nevzat arslanında olay yerine gittiği sanığın nevzat arslana borcu olması sebebiyle bir yerde olan alacağına karşılık kömür aldığını söyleyerek ..."a olan borcunu kömür vererek kapatmaya çalıştığı tanık Nevzat"ında bu anlaşma uyarınca kömürleri deposuna koydurduğu sanığın yanına mahkemece kimliği tespit edilemeyen iki kişinin geldiği ve sanığın bu kişileri akrabası olarak tanıttığı ve kömür parasının galericiler sitesinde bulunan iş yerinde kaldığını söyleyerek bu kişileri tanıkların bulunduğu kamyona bindirerek gönderdiği tanıklar galericiler sitesine vardığında sanığın göndermiş olduğu kişilerin parayı alıp gelelim diyerek indikleri ve koşarak olay yerinden uzaklaştıkları ve bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun“ sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.06.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.