Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakan F..H.A."un malik olduğu 26 parsel sayılı taşınmazdaki bağımsız bölümün 1/2"si davalı F J.."ye, 1/2"si diğer davalı S..M.."e muvazaalı olarak temlik ettiğini ileri sürerek, tapunun iptali isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davacı iddiası sabit görülerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakim. raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma isteği dava değeri yönünden reddedilip, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; eksiğin tamamlanması yoluyla getirtilen kayıt ve belgelerden dava konusu 26 parsel sayılı taşınmazdaki 10/160 paylı 11 nolu bağımsız bölüm dava dışı 3 kişi olan S.K.. adına kayıtlı iken 05.08.1985 tarihinde 5/160 paylı olarak F.. J. A. ve M.. A.a eşit hisselerle satış suretiyle temlik edildiği Mücella"nın anılan payını 26.07.1994 tarihinde davalı S. M."e temlik ettiği, taşınmazın halen 5/160"şar paylı olarak davalılar adına kayıtlı olduğu, tarafların miras bırakanı F.H..t tarafından davalılara yapılan bir temlikin olmadığı anlaşılmaktadır.
Davacı, miras bırakan tarafından 26 parsel sayılı taşınmazdaki 11 nolu bağımsız bölümün davalılara temlikinin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, eldeki davayı açmış, mahkemece tapunun iptal ve tesciline karar verilmişse de;
Davalıların, çekişmeli taşınmazdaki paylarını miras bırakandan edinmedikleri gözetildiğinde, olayda 01.04.1974 tarih 1/2 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararının uygulama yeri bulunmadığı açıktır.
Hal böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere karar verilmesi doğru olmadığı gibi, davada iptal isteği olup, tescil isteği olmadığı halde kabule görede, iptal ve tescile karar verilmiş olması isabetsizdir.
Davalıların, temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 21.02.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.
