MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52, 52/4, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müştekilerin aşamalarda değişmeyen ve birbirleriyle örtüşen ifadelerinde, sanığın altın satacağını söyleyerek kendilerinden para alıp dolandırıcılık yaptığını söylemeleri, her iki müştekinin sanığı fotoğraftan teşhis etmeleri, suç tarihlerine ait görüşme kayıtlarının cd halinde dosya içinde bulunması karşısında, bu hususta bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir,
Sanığın, asker arkadaşı olan müşteki ..."ı cep telefonundan arayarak köylerinde yıkılan evlerinden 2872 adet altın çıktığını belirtip, bu altınları elden çıkarıp aldıkları parayı yarı yarıya bölüşmeyi teklif ettiği, müşteki ..."ın da bu durumu arkadaşı olan diğer müşteki ..."a söylediği, akabinde müştekilerin 25000 TL parayı temin ederek sözkonusu altınların bir kısmını satın almak amacıyla sanığın ikamet ettiği ..."ye geldikleri, burada sanığın müştekilerden parayı aldığı, daha sonra altınları getireceğini söyleyerek müştekilerin yanından ayrılıp bir daha geri dönmediği, bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun“ sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından, 5237 sayılı Kanunun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin tamamen çıkartılıp yerlerine, "53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.