Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, ortak miras bırakanları İ....K..’ın kayden malik olduğu 1 ada, 6 parsel sayılı taşınmazı mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olarak ölünceye kadar bakma akdi ile davalı gelinine temlik ettiğini, gerçekte ivazsız devir yapıldığını ileri sürerek, miras payı oranında iptal ve tescile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, çekişmeli taşınmazın ölünceye kadar bakma akdi ile temlik edildiğini, murise uzun yıllar baktığını, bakımı karşılığında evi verdiğini, diğer mirasçıların bundan haberdar olduğunu belirterek davanın reddini savunmuş, 10.006.2010 tarihli keşifteki ve 13.07.2010 tarihli celsedeki beyanında ise davacının miras payını vermeyi kabul ettiğini bildirmiştir.
Mahkemece; kabul beyanı gözetilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava: muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı miras payı oranında iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece; kabul beyanı gözetilerek davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; ortak miras bırakan İ..K....’ın çekişmeli taşınmazını mirasçıdan mal kaçırma ve muvazaalı olarak davalı gelinine ölünceye kadar bakma akdi ile temlik ettiği, yargılamanın devamı sırasında, deliller toplandıktan sonra, davalının davayı kabul ettiği gözetilerek davacının miras payı oranında iptal ve tescile karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur.
Ancak keşfen belirlenen davacının miras payına isabet eden, dava değeri üzerinden harç ikmal edilmediğine göre davacı yararına dava dilekçesinde gösterilen dava değeri ve karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T’nin 6. maddesindeki düzenleme gözetilmek suretiyle vekâlet ücreti tayini gerekirken, fazla avukatlık ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
Davalının, bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedene hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 17.01.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
