Esas No: 2017/2834
Karar No: 2021/5170
Karar Tarihi: 27.04.2021
Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2834 Esas 2021/5170 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkeme : SAKARYA 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Dosya kapsamına ve UYAP üzerinden yapılan incelemeye göre, sanık hakkında 03.02.2014 ve 06.02.2014 tarihlerinde işlediği iddia edilen "uyuşturucu madde ticareti yapma" suçu nedeniyle 11.08.2014 tarihinde düzenlenen iddianame ile açılan kamu davası üzerine Sakarya 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 30.04.2015 tarih ve 2014/263 esas, 2015/97 sayılı kararıyla ile TCK’nın 188/3, 62 maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis ve 60 TL adli para cezasına hükmedildiği anlaşılmış olup; mezkur dosyanın kesinleşip kesinleşmediğinin araştırılarak kesinleşmemiş ise birleştirilmesi, kesinleşmiş ise mezkir dosyasının celp edilerek bu dosya içine konması ve incelenmesi, sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilip, eylemlerin tek suç, iki ayrı suç ya da zincirleme suç oluşturup oluşturmadığı tartışılıp değerlendirildikten sonra sanığın hukukî durumunun belirlenmesi, belirtilen suçların zincirleme suç oluşturduğunun kabul edilmesi durumunda; ağır sonuç doğuran suç esas alınarak belirlenecek cezanın, zincirleme suç nedeniyle TCK"nın 43. maddesi gereğince artırılması ve böylece bulunacak sonuç cezanın, kesinleşen hükümdeki sonuç cezadan “fazla olması halinde” aradaki fark kadar “ek cezaya hükmolunması”, aksi halde “ek ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2)Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 27.04.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.