Esas No: 2016/612
Karar No: 2016/5377
Karar Tarihi: 25.05.2016
Hırsızlık - kamu malına zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/612 Esas 2016/5377 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : .... Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kamu malına zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
Hırsızlık, kamu malına zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından sürüklenen çocukların mahkumiyetine ilişkin hükümler, suça sürüklenen çocuklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında açılan davada zamanaşımı sonuna kadar karar verilmesi mümkün görülmüştür.
1-Suça sürüklenen çocuklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarına yönelik temyizin incelenmesinde;
Haklarında kurulan hükümde; TCK 119/1-c maddesi uyarınca temel cezanın bir kat artırılması halinde 4 yıl hapis cezası, TCK 31/3 maddesi uygulandığında 3 yıl 4 ay hapis cezası yerine neticeten 2 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi olarak belirtilmemiştir.
Suça sürüklenen çocukların okul idaresine girmek suretiyle üzerine atılı suçu işledikleri gerekçesine dayanan kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin kanuna aykırı karar verildiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçlarına yönelik temyizin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocukların üzerine atılı suçu işlediklerinin olay tutanağı ve samimi beyanları ile anlaşıldığı gerekçesine dayanan kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suça sürüklenen çocuklar hakkında; 5237 sayılı TCK"nın 143 maddesinin tatbikinde 3 yıl 6 ay hapis cezası yerine, 4 yıl hapis cezası şeklindeki fazla ceza tayini suretiyle 5237 sayılı TCK"nın 31/3 maddesi uygulanırken 2 yıl 4 ay yerine 2 yıl 8 ay hapis cezasının takdir edilmesi,
Kanuna aykırı olup, suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarında yer alan cezanın 5237 sayılı TCK 143. maddesinin tatbikinde hükmolunan 4 yıl hapis cezasının 3 yıl 6 ay hapis cezası olarak, TCK 31/3 maddesinin tatbikinde hükmolunan 2 yıl 8 ay hapis cezasının 2 yıl 4 ay olarak düzeltilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Suça sürüklenen çocuklar hakkında kamu malına zarar verme suçlarına yönelik temyizin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocukların okul idarenin penceresini tornavida ile zorlayarak açmak suretiyle işledikleri gerekçesine dayanan kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK"nın 152. maddesinin birinci fıkrasında yer alan "altı" ibaresinin "dört" şeklinde değiştirilmiş olması ve mahkumiyet kararındaki temel cezanın iki yıl olarak belirlenmiş olması karşısında, söz konusu kanun değişikliğine göre, suça sürüklenen çocukların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 25.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.