MAHKEMESİ : ... Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine yönelik hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz dışı sanıklardan.."in şikayetçi ..."e ait işyerini telefonla arayarak Osmaniye’de faaliyet gösteren ... isimli işyerinden aradığını bildirdiği ve çikolata siparişi verdiği, şirketin .. ve .. isimli işçileriyle kendilerine ait araçla çikolatayı Gaziantep’ten Osmaniye’ye gönderdiği, .."in belirtilen telefonu aradığında sanık .."in telefona cevap vererek, bir arabayla kendisini takip etmesini istediğini ve kamyonu daha önce sanık ... ile birlikte kiraladıkları depoya götürdüğü, burada 60 koli çikolatayı depoya indirdiği, işyerinde bulunan bir kısım eşyayı kamyonete yükleyerek bunları yazıhanemize götüreceğiz, beni takip edin dediği, önde sanık ..."in kullandığı araçla gittiği, bir süre sonra kaybolduğu, şikayet işçiler aynı telefonu aradığında alacaklıları olan birisini görüp takip ettiklerini, beklemelerini söylediği, işçilerin uzun süre beklemelerine rağmen sanık ...’in gelmediği, bunun üzerine işçilerin mal indirdikleri depoya gittiklerinde sanık ...’in başka bir arabayla malı alıp götürdüğünü öğrendikleri olayda, dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin suçun unsurlarının oluşmadığına ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılıp yerine, "53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın “c” bendinde yer alan, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.