Esas No: 2020/1590
Karar No: 2022/16106
Karar Tarihi: 08.11.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/1590 Esas 2022/16106 Karar Sayılı İlamı
8. Ceza Dairesi 2020/1590 E. , 2022/16106 K.Özet:
Mahkeme, bir kişinin hürriyetinden yoksun kılması suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Yargıtay'ın kararına göre, tebligatın ilk önce bilinen en son adrese yapılması gerekmektedir. Eğer bu adresten tebligat iade edilirse, adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine mernis adresi şerhi verilerek doğrudan tebligat yapılabilir. Sanığın bilinen en son adresine tebligat yapıldı ancak iade geldiği için gerekçeli kararın mernis adresine yapıldığı belirlendi. Ancak sanık, temyiz süresi dolmadan temyiz başvurusu yaptı. Bu nedenle, yapılan temyiz istemi reddedildi ve kanun maddesi olarak 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ile 1412 sayılı CMUK’nın 310. ve 317. maddeleri uygulandı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 20.11.2020 tarih 2019/2 Esas ve 2020/3 Karar sayılı kararı nazara alındığında, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre tebligat; öncelikle tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde Kanun’un 21/1. maddesine göre yapılır, muhatabın bilinen en son adresine çıkartılan tebligatın iade edilmesi ve adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresinin bilinen adresten farklı olması halinde; adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine mernis adresi şerhi verilerek Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca doğrudan tebligat çıkartılması yeterli olduğu; somut olayda sanığın bilinen en son adresi olan ... Mah. Alaçam Cad. No: 35/3 Merkez/Aydın adresine tebligat çıkartıldığı, tebligatın iade gelmesi üzerine sanığın mernis adresine 21/2. maddesi uyarınca gerekçeli kararın 21.12.2015 tarihinde tebliğ edildiği belirlenerek yapılan incelemede:
Yokluğunda verilen ve usulüne uygun olarak 21.12.2015 tarihinde tebliğ edilen hükmü, sanığın 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 05.01.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; süresinden sonra yapılan temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 08.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.