Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/1382 Esas 2022/16109 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda bir sanık, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret ve tehdit suçlarından mahkum edilirken diğer sanığın ise tehdit suçundan beraat kararı verildi. Hakaret suçundan verilen adli para cezasının kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığı belirtilirken, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen cezanın alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği ve bu noktada eksik inceleme yapıldığı belirtilir. Bu nedenle, önceki kararın hükümsüz sayılması ve yeniden yargılanmak üzere geri gönderilmesi kararlaştırıldı. Kanun maddelerine gelince, 6217 sayılı yasanın 26. maddesi ve 5320 sayılı yasanın geçici 2. maddesi, temyiz olanaklı olmayan adli para cezaları hakkında hükümler içermektedir. 5237 sayılı TCK'nın 109/3-f maddesi de kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu ve niteliğini düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında hakaret suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanıklar ...hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanıkların, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu çocuğa karşı işlemesi karşısında, haklarında TCK.nın 109/3-f maddesinin uygulanmaması ve yine üzerlerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun birden fazla kişiyle birlikte işlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 3. ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 109. maddesinin 3. fıkrasındaki ''b, f'' bentlerinde sayılan birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ...'un, eksik inceleme ve araştırma sonucu usul ve yasalara aykırı karar verildiğine, mahkumiyete yeterli delil olmadığına, atılı suçu işlemediğine, hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, üst
hadden ceza tayin edildiğine, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebileceğine, sanık ...' in, eksik inceleme ve araştırma sonucu mahkumiyet kararı verildiğine, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, sanık ...'un, müşteki Hüseyin'e yönelik tehdit mahiyetinde sözler söylediğine dair müştekinin soyut iddiası dışında, sanığın mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.