Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2012/8240 Esas 2012/15106 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/8240
Karar No: 2012/15106
Karar Tarihi: 13.12.2012

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2012/8240 Esas 2012/15106 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı, kayınvalidesinden bir apartman dairesinin 1/4'ünü ölünceye kadar bakma sözleşmesi ile almıştır. Davacı, bu işlemin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu iddia ederek tapu iptali ve tescil istemişti. Ancak mahkeme, davalının gerçekten bakım görevini yerine getirdiği ve sözleşmenin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olmadığını kabul etmiştir. Bu nedenle, davanın reddi kararına karşı yapılan temyiz itirazları yerinde görülmüştür ve hüküm BOZULMUŞTUR.
Kanun Maddeleri:
- Türk Borçlar Yasası'nın 511. maddesi
- Türk Borçlar Yasası'nın 514. maddesi
- Türk Borçlar Yasası'nın 18. maddesi
- Türk Borçlar Yasası'nın 19. maddesi
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 428. maddesi
1. Hukuk Dairesi         2012/8240 E.  ,  2012/15106 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ANKARA 13. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
    TARİHİ : 15/03/2012
    NUMARASI : 2010/218-2012/102


    Yanlar arasında görülen tapu iptal ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi .... raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
    Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
    Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; miras bırakan K..K. çekişme konusu 13 nolu bağımsız bölümün ¼ payını 14.01.2009 tarihinde ölünceye kadar bakma sözleşmesi ile gelini davalıya temlik ettiği, davalının anılan sözleşmeye istinaden 15.01.2009 tarihinde tapu sicil müdürlüğüne müracaat ederek taşınmazın adına tescilini sağladığı anlaşılmaktadır.
    Davacı, anılan temlikin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek eldeki davayı açmıştır.
    Bilindiği üzere; ölünceye kadar bakıp gözetme sözleşmesi, taraflarına karşılıklı hak ve borçlar yükleyen bir bağıttır. (B.K.m.5ll ( 6098 sayılı Türk Borçlar yasasının m. 611)). Başka bir anlatımla ivazlı sözleşme türlerindendir. Bu sözleşme ile bakım alacaklısı, sözleşme konusu malın mülkiyetini bakım borçlusuna geçirme; bakım borçlusu da bakım alacaklısına yasanın öngördüğü anlamda ölünceye kadar bakıp gözetme yükümlülüğü altına girer. (B.K.m.5l4 (6098 sayılı Türk Borçlar yasasının m614)).
    Hemen belirtmek gerekir ki, bakıp gözetme koşulu ile yapılan temliki işlemin geçerliliği için sözleşmenin düzenlendiği tarihte bakım alacaklısının özel bakım gereksinimi içerisinde bulunması zorunlu değildir. Bu gereksinmenin sözleşmeden sonra doğması ya da alacaklının ölümüne kadar çok kısa bir süre sürmüş bulunması da sözleşmenin geçerliliğine etkili olamaz.
    Kural olarak bu tür sözleşmeye dayalı bir temlikinde muvazaa ile illetli olduğunun ileri sürülmesi her zaman mümkündür. En sade anlatımla muvazaa, irade ile beyan arasında kasten yaratılan aykırılık olarak tanımlanabilir. Böyle bir iddia karşısında, asıl olan tarafların akitteki gerçek ve müşterek amaçlarının saptanmasıdır. (B.K.m.l8 (6098 sayılı Türk Borçlar yasasının m. 19)). Şayet bakım alacaklısının temliki işlemde bakıp gözetilme koşulunun değil de, bir başka amacı gerçekleştirme iradesini taşıdığı belirlenirse (örneğin mirasçılarından mal kaçırma düşüncesinde ise), bu takdirde akdin ivazlı (bedel karşılığı) olduğundan söz edilemez; akitte bağış amacının üstün tutulduğu sonucuna varılır. Bu halde de Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun l.4.l974 gün ve l/2 sayılı İnançları Birleştirme Kararı olayda, uygulama yeri bulur.
    Miras bırakanın, ölünceye kadar bakıp gözetme karşılığı yaptığı temlikin muvazaa ile illetli olup olmadığının belirlenebilmesi içinde, sözleşme tarihinde murisin yaşı, fiziki ve genel sağlık durumu, aile koşulları ve ilişkileri, elinde bulunan mal varlığının miktarı, temlik edilen malın, tüm mamelekine oranı, bunun makul karşılanabilecek bir sınırda kalıp kalmadığı gibi bilgi ve olguların göz önünde tutulması gerekir.
    Somut olaya gelince; miras bırakanın oğlu A. ve gelini davalı ile birlikte yaşadığı, son zamanlarında bakım ihtiyacı olup, dosya kapsamı ve tanık beyanları ile bakımının davalı gelini tarafından yapıldığı, murisin sağlığında bakım görevinin yerine getirilmediği yolunda dava açmadığı görülmektedir.
    Belirlenen bu olgular, yukarıda açıklanan ilkelerle birlikte değerlendirildiğinde, dava konusu taşınmaz payının davalıya temlikinin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olmadığı, bakımın yapılmasının amaçlandığı ve davalının da bakım görevini yerine getirdiği açıktır.
    Hal böyle olunca; davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm tesisi isabetsizdir.
    Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 13.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

     

     

     

    Hemen Ara