Esas No: 2020/679
Karar No: 2022/16246
Karar Tarihi: 09.11.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/679 Esas 2022/16246 Karar Sayılı İlamı
8. Ceza Dairesi 2020/679 E. , 2022/16246 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, suçluların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edilmesine karar verdi. Temyiz istemleri incelenirken, sanıkın kız kardeşinin rızası ile mağdurun evine gidip kalması nedeniyle, TCK'nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmadığına karar verildi. Dosya içeriği, deliller ve mahkemenin soruşturma sonucu oluşan inanca göre, suçun niteliğine uygun olarak sanıklar mahkum edildi. Sanıkların temyiz itirazları reddedildi ve hükümler onandı. Mahkeme kararında, TCK'nın 234/3. maddesi hakkında açıklamalar yapılmıştır. Bu madde kişi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin olup, suçun mağduruna yönelik durumları düzenler.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... sürüklenen çocuk ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Mağdurun daha önce sanık ...'ın 18 yaşından küçük kızkardeşini evinde alıkoyması nedeniyle hakkında TCK.nın 234/3. maddesi uyarınca dava açılıp mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmakta ise de; TCK.nın 234/3.maddesinde tanımlanan suçun mağduru, çocuğun velisi ya da yasal temsilcisi olması karşısında sanık ...’ın kız kardeşinin rızası ile mağdurun evine gidip kalması nedeniyle, sanık hakkında şartları oluşmadığı halde TCK.nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıklar ..., ..., ... müdafinin suç kastına, delil yetersizliğine; sanık ...’in cezasının affedilmesi gerektiğine, ... sürüklenen çocuk ... müdafinin müvekkilinin suçu işlemediğine yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 09.11.2022 gününde oybirliği ile karar verildi.