Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2012/11460 Esas 2012/14970 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/11460
Karar No: 2012/14970

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2012/11460 Esas 2012/14970 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemidir. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, davacıların elatmanın önlenmesi isteği için bir değer belirtmediği ve harcı tamamlamadığı görülmektedir. Bu tür davalarda, dava değeri taşınmazın toplam değeri olarak belirlenir. Harç da bu değer üzerinden alınır. Mahkeme, davacılara taşınmazların değerinin sorulması ve belirlenen değer üzerinden harcın tamamlanması gerektiğini belirtir. Maktu harç alınması yanlıştır. Temyiz itirazları yerinde görüldüğü için hüküm bozulmuştur. 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 16. maddesi, yargı işlemlerinden alınacak harçların ödenmesini, mahkemenin gözetmesini ve harçların ödenmemesi halinde işlemlerin yapılamayacağını belirtir. 6100 sayılı HMK’nun 120. (1086 sayılı HUMK.’nun 413. maddesi) ise dava değerinin taşınmazın toplam değeri olarak belirlenmesi gerektiğini ifade eder.
1. Hukuk Dairesi         2012/11460 E.  ,  2012/14970 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : VİZE ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
    TARİHİ : 20/03/2012
    NUMARASI : 2010/21-2012/60

    Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece  davanın, davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacılar tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
    Dava; elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
    Mahkemece; davanın kısmen kabulüne  karar verilmiştir.
    Ne varki; dava dilekçesinde dava değerinin talep edilen ecrimisil miktarı kadar gösterildiği ve bu değer üzerinden harç yatırıldığı, elatmanın önlenmesi isteği hakkında bir değer gösterilmediği, yargılama sırasında da bu istek yönünden harcın tamamlanmadığı gibi maktu harç alınmakla yetinildiği görülmektedir.
    Hemen belirtilmelidir ki; iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçiminden davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu açıktır. Bu tür davalarda, 6100 sayılı HMK’nun 120. (1086 sayılı HUMK.’nun 413. maddesi) ve 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 16. maddesi uyarınca; dava değerinin ve buna göre alınacak harcın çekişme konusu taşınmazın ve üzerindeki muhdesatın değerinin toplamından ibaret olacağı kuşkusuzdur. (04.03.1953 tarih 10/2 Sayılı İ.B.K.)
    Bilindiği üzere; 492 sayılı Harçlar Yasası, harcın alınmasını veya tamamlanmasını yanların isteklerine bırakmamış, değinilen yönün mahkemece kendiliğinden (re"sen) gözetilmesini hükme bağlamıştır. Anılan Yasasının 30. ve 32. maddelerinde ise yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağı vurgulanmıştır.
    Hal böyle olunca; dava dilekçesinde elatmanın önlenmesi isteği bakımından çekişmeli taşınmazlarla ilgili olarak davacılar tarafından bir değer belirtilmediği gözetilmek suretiyle, davacılara çekişme konusu taşınmazların değerinin sorularak açıklattırılması, değere itiraz edilmesi halinde keşfen değerin saptanması, belirlenecek değer üzerinden nispi tarifeye göre harcın tamamlatılması, ondan sonra işin esası incelenerek hükme bağlanması gerekirken maktu harç alınmakla yetinilmesi isabetsizdir.
    Davacıların, temyiz itirazları bu yönüyle yerindedir. Kabulü ile hükmün  açıklanan nedenden ötürü (6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına,  alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  12.12.2012  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.

     

     

    Hemen Ara