Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, paydaşı bulunduğu taşınmazın davalı tarafından haksız biçimde kullanıldığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesine ve ecrimisile karar  verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmazı dava dışı paydaştan kiraladığını belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının taşınmazı muvafakate dayalı olarak kullandığı gerekçesiyle elatmanın önlenmesi isteğinin reddine, ecrimisil isteğinin ise kabulüne karar  verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.                                         
Dava, dükkan  nitelikli  taşınmaza  elatmanın  önlenmesi ve ecrimisil  isteklerine  ilişkindir.
Mahkemece, taşınmazın  2003  yılından  beri  şirket   tarafından  kullanılmasına   davacının  zımnen  muvafakat   ettiği  gerekçesiyle   elatmanın   önlenmesi  isteğinin  reddine,  ecrimisil   isteğinin  kabulüne   karar  verilmiştir.
Toplanan   delillere  ve  tüm dosya  içeriğine  göre   davalının  temyiz  itirazları  yerinde  görülmediğinden  reddine.
Davacının  temyizine  gelince; çekişme  konusu  ..  ada  .. nolu  parseldeki  dükkanın  1/2 payının davacı, ½ payının  dava  dışı  ..  Rum  Hastanesi  adına  kayıtlı  olduğu,  taşınmazın  1.2.2002   başlangıç  tarihli  kira   sözleşmesi   ile  dava  dışı  paydaş tarafından  davalıya   kiraya  verildiği  sabittir.
Bilindiği  ve Türk  Medeni  Kanununun 691. maddesinde  düzenlendiği üzere  paylı  mülkiyette  önemli  olan   idari   tasarrufların  hüküm  ifade  edebilmesi  pay  ve  paydaş  çoğunluğu  ile   gerçekleştirilmiş  olmasına  bağlıdır. 27.11.1946  tarih 28/15 sayılı  İnançları Birleştirme Kararında  da  belirtildiği  gibi mülkün  kiraya  verilmesi  önemli  idari   tasarruflardandır. Değinilen  yasal  düzenleme   ve  yargısal  uygulamaya  göre  pay ve  paydaş  çoğunluğuna  dayanmayan  kira  sözleşmelerine   geçerlilik  tanıma  olanağı  yoktur.
Somut   olayda  da  ½  pay  sahibi  tarafından  yapılan  kiraya  verme   işleminin  geçerli  olmadığı  açıktır.
Hal  böyle   olunca, elatmanın   önlenmesi isteğinin  de  kabulüne   karar  verilmesi  gerekirken,  yanılgılı  değerlendirme  ile  yazılı  şekilde hüküm kurulması doğru  değildir.
Kabule  göre  de, davalı  davacının  muvafakati  ile  taşınmazı kullanıyor   olsa  bile   dava  açmakla   muvafakatin  geri  alındığı  hususunun  gözetilmemesi  de  isabetsizdir.
Davacının, temyiz  itirazları  yerindedir. Kabulü  ile  hükmün  açıklanan  nedenlerden  ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  05.03.2012  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.