Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanık ...’nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 141/1, 143, 35/2. ve 151. maddeleri gereğince hırsızlık suçundan 1 yıl 2 ay mala zarar verme suçundan 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/07/2009 gün, 2008/409-753 sayılı kararının, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 07/05/2014 gün, 2012/1013 Esas 2014/9405 sayılı Kararı ile düzeltilerek onanıp kesinleştiği, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilâmdaki suçlar yönünden infazın durdurulup durdurulmayacağı konusunda karar verilmesi ve uyarlama yargılaması yapılması hususunda talepte bulunulması üzerine, infazın durdurulmasına ve dosyanın uzlaştırma işlemlerinin yapılması için uzlaştırma bürosuna gönderilmesine ilişkin İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2016 tarihli ve 2008/409 esas, 2008/753 sayılı ek kararını takiben, mahkûmiyet kararının ortadan kaldırılmasına ve hırsızlık suçuna ilişkin kamu davasının düşürülmesine dair İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/01/2017 tarihli ve 2008/409 esas, 2008/753 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine yönelik İZMİR 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/07/2019 tarihli ve 2019/865 değişik iş sayılı ret kararına karşı İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 07.08.2019 tarihli kanun yararına bozma talebi üzerine Adalet Bakanlığının 30/10/2019 gün ve 94660652-105-52-13787-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/11/2019 gün ve KYB/2019/105228 sayılı ihbar yazısı ile dosya Dairemize gönderilmekle incelendi;
Anılan Yazıda; “Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 143, 35/2 ve 151/1. maddeleri gereğince 1 yıl 2 ay hapis ve 6 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/12/2008 tarihli ve 2008/409 esas, 2008/753 sayılı kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 07/05/2014 tarihli ve 2012/1013 esas, 2014/9405 karar sayılı ilamı ile onanmak suretiyle kesinleşerek infazına geçilmesini müteakip, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilâmdaki suçlar yönünden infazın durdurulup durdurulmayacağı konusunda karar verilmesi ve uyarlama yargılaması yapılması hususunda talepte bulunulması üzerine, infazın durdurulmasına ve dosyanın uzlaştırma işlemlerinin yapılması için uzlaştırma bürosuna gönderilmesine ilişkin İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2016 tarihli ve 2008/409 esas, 2008/753 sayılı ek kararını takiben, mahkûmiyet kararının ortadan kaldırılmasına ve hırsızlık suçuna ilişkin kamu davasının düşürülmesine dair İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/01/2017 tarihli ve 2008/409 esas, 2008/753 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/07/2019 tarihli ve 2019/865 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İnfaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağı dikkate alındığında,
1-Dosya kapsamına göre, sanığın, müştekinin dairesinin bulunduğu apartmanın, merdiven boşluğunda bulunan ve demir merdiven korkuluğuna şifreli zincir kilidi ile kilitleyerek muhafaza altına aldığı bisikleti almaya kalkışması şeklindeki eylemi nedeniyle İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 5237 sayılı Kanunun 142/1-b maddesi gereğince kamu davası açıldığı, Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda sanığın anılan Kanun’un 141/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiği, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 07/05/2014 tarihli ve 2012/1013 esas, 2014/9405 sayılı ilamıyla, “.....sanık ...’nin eyleminin, 5237 sayılı TCK"nin 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeksizin, aynı Yasanın 141/1.maddesi ile uygulama yapılması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.” şeklinde gerekçe ile söz konusu hükmün onanmasına karar verildiği anlaşılmış olup,
Bu haliyle, sanığın üzerine atılı eylemin 5237 sayılı Kanunun 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu, sanığın eylemine ilişkin suç vasfında yanılmanın sonraki hukuksal değerlendirmelerde kazanılmış hak sağlamayacağı, sanığın üzerine atılı nitelikli hırsızlık suçunun 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesi kapsamında uzlaşma kapsamında olmadığı gibi mala zarar verme suçunun da bu suçla birlikte işlenmesi dolayısıyla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 253/3. maddesinde yer alan "Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz" şeklindeki hükmü
uyarınca uzlaştırma kapsamında kalmadığı anlaşılmakla, sanık hakkında söz konusu suçlar dolayısıyla uzlaştırma sağlandığından bahisle mahkumiyet kararının ortadan kaldırılmasına karar verilmesinde,
2-İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2016 tarihli ek kararı ile sanığın infaza konu ilâmdaki suçlar yönünden infazın durdurulmasına ve dosyanın uzlaştırma işlemlerinin yapılması için uzlaştırma bürosuna gönderilmesine karar verildiği ve uzlaştırma işleminin hırsızlık ve mala zarar verme suçlarına yönelik yapıldığının anlaşılması karşısında her iki suç yönünden düşme kararı verilmesi gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde mahkumiyet hükmünün ortadan kaldırılıp sadece hırsızlık yönünden düşme kararı verilmesinde, isabet görülmemiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması” Dairemizden istenilmiştir.
TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden KABULÜ ile, İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/07/2019 tarihli ve 2019/865 değişik iş sayılı ret kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, yerel Mahkemece kanun yararına bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere dosyanın mahalline gönderilmesine, 30.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.