(442 s. Köy K. ek m. 13, geçici m. 1)
Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 3367 sayılı Yasa uyarınca davalıya verilen taşınmazda süresi içinde ev yapılmadığını ileri sürerek tapu iptali ve tescil isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının yasal yükümlülüğünü yerine getirmediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; tetkik hakiminin raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; H… Köyü yerleşme alanında bulunan çekişme konusu taşınmazın 3367 sayılı Kanun ile değişik 442 sayılı Köy Kanunu’nun ek 13. maddesi uyarınca davalıya devredildiği, taşınmaz üzerine tescil tarihinden itibaren 5 yıl içerisinde bina yapılmadığı, H… Köyü’nün 23.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5216 sayılı Kanun gereği tüzel kişiliğini kaybederek mahalle statüsüne dönüştüğü ve M… Belediyesi’ne bağlandığı anlaşılmaktadır.
Davacı Belediye, 442 sayılı Köy Kanunu’nun ek 13. ve Uygulama Yönetmeliği’nin 15. maddesi hükümlerinde belirlenen koşulların yerine getirilmediğini ileri sürerek eldeki davayı açmıştır.
Mahkemece, taşınmazda herhangi bir bina yapılmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Gerçekten de, 442 sayılı Köy Kanunu’nun ek 13. ve Uygulama Yönetmeliği’nin 15. maddelerindeki düzenlemeler, taşınmazda 5 yıl içerisinde bina yapılmasını zorunlu kılmakta ise de; hükümden sonra 25 Şubat 2011 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6111 sayılı Yasa’nın 187. maddesi ile 442 sayılı Köy Kanunu’na “31.12.2009 tarihinden önce belediye haline dönüşmek veya başka bir belediyenin sınırlarına dahil olmak suretiyle tüzel kişiliğini kaybeden köylerde, kendilerine bu Kanun’un ek 13. maddesine göre taşınmaz satışı yapılan hak sahipleri hakkında satış bedelinin ödenmesi kaydıyla ek 13. maddede öngörülen diğer şartlar uygulanmaz. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibariyle henüz kesinleşmemiş davalarda da bu madde hükümleri uygulanır” şeklinde geçici 1. madde eklenmiştir.
Hal böyle olunca; yukarıda belirtilen yasal düzenleme çerçevesinde işin esasının değerlendirilmesi ve sonucuna göre bir karar verilebilmesi için hüküm bozulmalıdır.
Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasa’nın geçici 3. maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK’nın 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
