Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/9715 Esas 2022/16769 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın TİGEM'e ait bir malı hakkı olmayan yere tecavüz ettiği iddiasıyla yargılandığı ancak, mahkemenin beraat kararı verdiği belirtiliyor. Müşteki kurum TİGEM'in davaya katılmadığı için temyiz talebinin kabul edilmediği ifade ediliyor. Ancak, mahkemenin duruşma yapmadan karar vermesi, sanığın eyleminin 3091 sayılı Yasa'ya aykırılık suçunu oluşturduğu ve kamu malları hakkı olmayan yere tecavüz suçu kapsamından çıkarılan 5237 sayılı TCK'nın 154/1. maddesinin uygulama alanı bulunmadığı halde, hüküm kurulması nedeniyle müştekinin temyiz talebi kabul edilerek kararın bozulduğu aktarılıyor. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince kararın bozulduğu belirtiliyor.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Duruşma açılmadan karar verilmesi nedeniyle; davaya katılma olanağı sağlanmayan müştekinin temyiz dilekçesinin katılma talebi niteliğinde olduğu anlaşılmakla; müştekinin hükmü temyize yetkili olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1- 5271 sayılı CMK.nın 175. maddesinin 2. fıkrası uyarınca duruşma günü belirlenerek, hazır bulunması gereken kişilerin çağrılması ve CMK.nın 182 ve devamı maddeleri gereğince duruşma yapılması gerektiği gözetilmeden, duruşma açılmadan tensip kararı ile dosya üzerinden yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Müşteki kurum TİGEM'in (Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü) malları tabi olduğu 233 sayılı KHK uyarınca kamu malı niteliğinde olduğundan 5237 sayılı TCK.nın 154/1. maddesinde 25.02.2009 tarihli 5841 sayılı Yasanın 1. maddesiyle "kamuya ait olan veya kamunun hüküm ve tasarrufu altında bulunan malların korunması, idare tarafından, kamu gücünün kullanımı ile her zaman mümkün bulunmaktadır." şeklindeki gerekçeyle değişiklik yapılarak kamu malları hakkı olmayan yere tecavüz suçu kapsamından çıkarılmış olduğundan 5237 sayılı TCK.nın 154/1. maddesinin uygulama alanı bulunmadığı ancak; sanık hakkında 3091 sayılı Yasa uyarınca aynı yere ilişkin iki ayrı men kararı verilip her iki men kararının da infaz edildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 3091 sayılı Yasanın 15/a maddesine aykırılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, müşteki kurum vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.