MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Güveni kötüye kullanma suçundan sanıkların beraatine ilişkin hükümler katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli kararın katılanın bizzat kendisine 03/11/2011 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmışsa da, vekil ile takip edilen işlerde vekile tebligat yapılması gerektiği ve temyiz süresinin vekile yapılan tebliğden itibaren başlayacağı, katılan vekiline gerekçeli kararın 04/11/2011 tarihinde tebliğ edildiği ve temyiz süresinin bu tarihten itibaren başlayacağı anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19.11.2002 tarih ve 272-402 E. K. sayılı kararında da açıklandığı üzere, 1412 sayılı CMUK"nın 223/son maddesi ile aynı mahiyette hüküm içeren 5271 Sayılı CMK"nın 193/2. maddesine göre; mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnasının, dosya kapsamına göre ilk bakışta eylemin suç oluşturmayacağının anlaşılması halinde verilen beraat kararı ile sınırlı olduğu, buna göre; sanık ..."in sorgusu yapılmadan mevcut kanıtlar tartışılarak ve delil takdirine girmek suretiyle beraat kararı verilmesinin mümkün bulunmadığı gözetilmeden, sorgusu yapılmayan sanık hakkında yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin BOZULMASINA, 16/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.