Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/6309 Esas 2022/16660 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan sanığı mahkum etti. Ancak, hırsızlık suçuna ilişkin davanın uzlaşma sonucu düşürülüp düşürülmediğinin araştırılması ve tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, kısa süreli hapis cezasının adli para cezası ve seçenek yaptırımlara çevrilebileceği, gösterilen pişmanlık dolayısıyla hapis cezasının ertelenebileceği hükümleri hatırlatılarak lehe hükümlerin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmamış olması sebebiyle kararın bozulması gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri: TCK.nın 141/1, 6763 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK.nın 50 ve 51. maddeleri, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Tekerrüre esas alınan TCK.nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun 6763 sayılı Kanun ile uzlaşma kapsamına alınması nedeniyle hırsızlık suçuna ilişkin davanın uzlaşma sonucu düşürülüp düşürülmediği araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-5237 sayılı TCK.nın 50. maddesinde kısa süreli hapis cezasının "suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre" adli para cezası ve seçenek yaptırımlara çevrilebileceği, 5237 sayılı TCK.nın 51. maddesinde de "suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması" halinde hapis cezasının ertelenebileceği hükmünün düzenlenmiş olması karşısında; bu hususlar irdelenip cezasının 5237 sayılı TCK.nın 50. ve 51. maddelerinin lehe seçenek yaptırımlar ve erteleme koşulları taşıdığı, ikisinin birlikte uygulanma olanağı yoksa da bunlardan birinin uygulanmasının mümkün olabileceği hususunun düzenlenmiş olması ve sanık müdafinin 03.03.2016 tarihli duruşmada lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesi karşısında, sanık hakkında TCK.nın 50. ve 51. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.