Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/5974 Esas 2022/2273 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edildi. Yargıtay'ın bozma kararı sonrası yapılan incelemede, sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu gösteren ayrıntılı bir tutanağın getirilmediği için hüküm yeterli bulunmadı. Ancak yapılan yargılama süreci ve delillerin hukuka uygun olduğu belirlendiği için sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerindeki nedenler reddedildi ve hüküm onandı. Karara göre, sanığın suçu işlediği kesinleşti.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 314/2 maddesi
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi
- TCK’nın 62, 53, 58/9 maddeleri
- TCK’nın 63. maddesi
- 7165 sayılı Kanun ile değişik CMK'nın 307. maddesi
- CMK'nın 299. maddesi
- CMK’nın 302/1. maddesi
- 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi
- 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53, 58/9 TCK’nın 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Yargıtay 16. Ceza dairesinin bozma kararı üzerine 7165 sayılı Kanun ile değişik CMK'nın 307. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanığın duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK'nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın ByLock kullanıcısı olduğuna dair ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının getirilmeden hüküm kurulması dosyadaki diğer delillerin suçun sübutu açısından yeterli olması nedeniyle sonuca etkili bulunmamıştır.
Bozma üzerine yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.