Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/16143 Esas 2022/2272 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Ancak, temel ceza tayini ve atıf maddelerinin belirtilmesi gibi nedenlerle karar bozuldu ve düzeltilerek onandı. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- TCK'nın 314/2, 220/7, 62, 53, 58/9, 63. maddeleri
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme ve geçici 5. maddesi.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Aydın 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.03.2018 tarih ve 2017/544 - 2018/121 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 220/7, 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince sanıklar hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanığın örgüte müzahir gazete ve dergiye abone olmasının örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamı nazara alındığında sanığın eyleminin silahlı terör örgütüne üye olma suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan hüküm kurulması atfın niteliği ve aleyhe temyiz olmaması karşısında bozma nedeni yapılmamış, silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan mahkumiyet
hükmü kurulan sanık hakkında öncelikle temel ceza tayin edilip sonrasında TCK'nın 220. maddesi 7. fıkra 2. cümle ile indirim uygulandıktan sonra devamında 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi gereğince artırım yapılması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması netice cezayı değiştirmediğinden sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davalarının esastan reddine, ancak;
1-)İlk derece mahkemesi gerekçeli karar başlığında ve hüküm fıkrasında suç adının "Silahlı terör örgütüne üye olma" olarak belirtilmesi,
2-)Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken atıf maddeleri olan TCK'nın 220/7 ve 314/3 maddelerinin gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-)Örgüt mensubu olmayan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58/9. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK'nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi gerekçeli karar başlığında ve hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan “Silahlı terör örgütüne üye olma” ibaresinin çıkarılıp yerine "Silahlı terör örgütüne yardım etme" ibaresinin, hüküm fıkrasının 1. paragrafındaki "eylemine uyan TCK’nın” ibaresinden sonra “314/3 ve 220/7 maddeleri yollamasıyla" ibaresinin, hüküm fıkrasının TCK’nın 58/9. maddesinin uygulanmasına yönelik 7. paragrafının hükümden çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Aydın 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.