Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12042 Esas 2022/2383 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan yargılanmıştır. İlk derece mahkemesince verilen mahkumiyet hükmü, temyiz edilmiş fakat temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından esasına geçilerek sanığın temyiz davası reddedilmiştir.
Kararda, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı, delillerin hukuka uygun olarak toplandığı, iddia ve savunmaların eksiksiz olarak değerlendirildiği, suçun doğru şekilde nitelendirildiği, yasada öngörülen suç tipine uymakta olduğu, yaptırımların kanuna uygun olarak uygulandığı belirtilmiştir.
Kararda, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği açıklanmıştır. Temyiz davası reddedilerek ilk derece mahkemesinin mahkumiyet hükmü onanmıştır.
Kararın sonunda, mahkumiyet hükmüne dayanak olan kanun maddeleri şöyle belirtilmiştir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 314/2 maddesi (Silahlı terör örgütüne üye olma suçu)
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu’nun 3-5/1 maddesi (Silahlı terör örgütüne üye olma suçu için öngörülen ceza)
- Türk Ceza Kanunu’nun 53, 58/9, 62 ve 63. maddeleri (Ceza indirimi, hüküm tarihindeki kanunların uygulanması gibi konuları düzenleyen hükümler)

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 53, 58/9, 62 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Antalya 9. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.