Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/11015 Esas 2022/16926 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın yokluğunda Banka veya Kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan verilen hükmün tebliğ edildiğini ve temyiz edilmediğini belirtiyor. Sanık müdafi, infazın durdurulması ve eski hale getirilmesi talebi ile temyiz dilekçesi sunuyor ancak tebligat parçasındaki imzanın sanığa ait olmadığı ileri sürülüyor. Bu hususun suç duyurusunda bulunularak iddianın ispat edilmesi halinde yargılamanın yenilenmesi talep edilebileceği ifade ediliyor. Temyiz dilekçesinin eski hale getirme olarak dikkate alınamayacağı belirleniyor ve süresinden sonra yapılan temyiz istemi reddediliyor. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- CMUK'nın 310. maddesi: Temyiz süresi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi: Temyiz yasağı
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi: Süresi geçmiş temyiz başvurusunun reddi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün 01.03.2016 tarihinde bizzat sanığın kendisine tebliğ edildiği, hükmün temyiz edilmediğinden bahisle yerel mahkemece hükmün kesinleştirildiği, sanık müdafi tarafından sunulan infazın durdurulması ve eski hale getirme talepli temyiz dilekçesinde tebligat parçasındaki imzanın sanığa ait olmadığı ileri sürülmüş ise de, bu hususun ilgililer hakkında suç duyurusunda bulunulup iddianın ispat edilmesi halinde yargılamanın yenilenmesi talebine konu edilebileceği, temyiz dilekçesinin eski hale getirme olarak dikkate alınamayacağı belirlenerek yapılan incelemede,
Yokluğunda verilen ve usulüne uygun olarak 01.03.2016 tarihinde tebliğ edilen hükmü, sanık müdafinin CMUK.nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 29.06.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; süresinden sonra yapılan temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 16.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.