Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, maliki ve zilyedi oldukları 1 parsel sayılı taşınmazı davalıların haklı ve geçerli bir nedenleri olmaksızın kullandıklarını ileri sürerek elatmanın önlenmesini istemişlerdir.
Davalılar, taşınmazda davacıların muvafakatı ile oturduklarını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı E.. tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden, çekişme konusu 129 ada 1 parsel sayılı taşınmazın kayden davacı E.."e ait olduğu, davalıların kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir haklarının bulunmadığı, davacı E.. ile aralarında kira akti gibi bir hukuki ilişkinin de kurulmadığı, ancak davacı E.."in rızasıyla taşınmazı kullandıkları anlaşılmaktadır.
O halde, çekişmeli taşınmazın kayıt maliki olan davacı E.."in dava açmakla, davalıların taşınması kullanmalarına ilişkin muvafakatını geri aldığı kabul edilmelidir.
Hal böyle olunca, davacı E.."in Türk Medeni Kanununun 683. maddesinden kaynaklanan mülkiyet hakkına değer verilmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken,yasal olmayan gerekçelerle yazılı olduğu üzere davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Davacı E.."in temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 1.2.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.