Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1092 Esas 2015/2083 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1092
Karar No: 2015/2083
Karar Tarihi: 17.06.2015

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1092 Esas 2015/2083 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi         2015/1092 E.  ,  2015/2083 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Özel belgede sahtecilik
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Sanık hakkında, katılandan kiraladığı işyerine ilişkin 11.09.2006 tarihli kira sözleşmesini katılan adına sahte imzalı düzenleyip, kira bedelini de 2500 TL yerine 2100 TL göstererek bu kira sözleşmesini vergi dairesine beyanname ekinde sunmak suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan davada; sanığın soruşturma aşamasındaki beyanında katılanın bilgisi dahilinde kira bedelini vergi dairesine 2100 TL şeklinde bildirdiklerini söylemesi, suça konu sözleşmedeki adına atılı imzanın katılana ait olmamasına rağmen; sanık adına atılı imzanın sanığa ait olduğunun belirlenmesi karşısında; tebliğnamedeki eksik incelemeye ilişen bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
    Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
    1- Yasa metninin tekrarı gerekçe olmadığı gibi yasalarda yer alan hükümler uygulanırken gösterilen gerekçelerde çelişkiye, zafiyete düşülmemesi gerektiği, somut olayda sanık hakkında TCK"nun 62. maddesi uygulanırken “yargılama sürecindeki ve fiilden sonraki davranışı” lehine takdiri indirim sebebi kabul edilmesine rağmen; engel geçmiş hükümlülüğü de bulunmadığı halde “kişiliği, duruşmadaki tutum ve davranışları, sabıkalı oluşu” gerekçe gösterilerek CMK"nun 231. maddesi ile TCK"nun 50 ve 51. maddesinin uygulanmamasına karar verilerek takdirde çelişkiye düşülmesi,
    2- 5237 sayılı TCK"nun 53/3. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden, fıkranın tamamını kapsar biçimde yazılı şekilde karar verilmesi,
    Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca kısmen tebliğnamedeki istem gibi BOZULMASINA, 17.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara